Sprawa C-401/18: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 23 kwietnia 2020 r. - Herst s.r.o. v. Odvolací finanční ředitelství.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.230.3

Akt nienormatywny

Wersja od: 13 lipca 2020 r.

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 23 kwietnia 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Krajský soud v Praze - Republika Czeska) - Herst s.r.o. / Odvolací finanční ředitelství

(Sprawa C-401/18) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Wspólny system podatku od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuł 2 ust. 1 lit. b) - Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów - Artykuł 20 - Uzyskanie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel - Transakcje łańcuchowe zakupu i dalszej sprzedaży towarów w ramach jednego transportu wewnątrzwspólnotowego - Możliwość podjęcia decyzji mogących wpłynąć na sytuację prawną towaru - Przypisanie transportu - Transport z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy - Skutki w czasie wyroków dokonujących wykładni]

Język postępowania: czeski

(2020/C 230/03)

(Dz.U.UE C z dnia 13 lipca 2020 r.)

Sąd odsyłający

Krajský soud v Praze

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Herst s.r.o.

Strona przeciwna: Odvolací finanční ředitelství

Sentencja

1) Artykuł 20 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podatnik, który dokonuje jednego wewnątrzwspólnotowego transportu towarów w procedurze zawieszenia poboru akcyzy z zamiarem nabycia tych towarów do celów swojej działalności gospodarczej po dopuszczeniu ich do swobodnego obrotu w państwie członkowskim przeznaczenia, uzyskuje prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel w rozumieniu tego przepisu, pod warunkiem że ma on możliwość podjęcia decyzji mogących wpłynąć na sytuację prawną tych samych towarów, w tym w szczególności decyzji o ich sprzedaży.

Okoliczność, że podatnik ten od początku miał zamiar nabyć te towary do celów swojej działalności gospodarczej po ich dopuszczeniu do swobodnego obrotu w państwie członkowskim przeznaczenia, stanowi okoliczność, którą sąd krajowy powinien wziąć pod uwagę w ramach całościowej oceny wszystkich szczególnych okoliczności rozpatrywanej przez niego sprawy w celu ustalenia, do której z kolejnych transakcji nabycia należy przypisać rzeczony transport wewnątrzwspólnotowy.

2) Prawo Unii stoi na przeszkodzie temu, by sąd krajowy rozpatrujący przepis krajowego prawa podatkowego, który dokonał transpozycji przepisu dyrektywy 2006/112 i który można interpretować na różne sposoby, przyjął wykładnię najkorzystniejszą dla podatnika, opierając się na krajowej zasadzie konstytucyjnej in dubio mitius, nawet po orzeczeniu przez Trybunał, że taka wykładnia jest niezgodna z prawem Unii.

¹ Dz.U. C 294 z 20.8.2018.