Sprawa C-401/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Krajský soud v Praze (Republika Czeska) w dniu 18 czerwca 2018 r. - Herst, s.r.o. / Odvolací finanční ředitelství.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.294.35/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 sierpnia 2018 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Krajský soud v Praze (Republika Czeska) w dniu 18 czerwca 2018 r. - Herst, s.r.o. / Odvolací finanční ředitelství

(Sprawa C-401/18)

Język postępowania: czeski

(2018/C 294/49)

(Dz.U.UE C z dnia 20 sierpnia 2018 r.)

Sąd odsyłający

Krajský soud v Praze

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Herst, s.r.o.

Strona przeciwna: Odvolací finanční ředitelství

Pytania prejudycjalne

1) Czy za podatnika w rozumieniu art. 138 ust. 2 lit. b) dyrektywy Rady 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ¹  (zwanej dalej "dyrektywą VAT") należy uznać każdego podatnika? Jeśli tak nie jest, to w odniesieniu do których podatników przepis ten ma zastosowanie?

2) Jeżeli Trybunał Sprawiedliwości stwierdzi, że art. 138 ust. 2 lit. b) dyrektywy VAT znajduje zastosowanie w sytuacji takiej, jak w postępowaniu głównym (w której nabywcą wyrobów jest podatnik zarejestrowany do celów podatku), to czy przepis ten należy interpretować w taki sposób, że w sytuacji gdy wysyłka lub transport tych wyrobów następuje zgodnie z odpowiednimi przepisami dyrektywy Rady 2008/118/WE w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWG ²  (zwanej dalej "dyrektywą o podatku akcyzowym"), należy za dostawę uprawniającą do zwolnienia zgodnie z tym przepisem uznać dostawę mającą związek z procedurą w rozumieniu dyrektywy o podatku akcyzowym, nawet jeżeli poza tym nie są spełnione przesłanki zwolnienia przewidziane w art. 138 ust. 1 dyrektywy VAT ze względu na uznanie innej transakcji za transport towarów?

3) Jeżeli Trybunał Sprawiedliwości stwierdzi, że art. 138 ust. 2 lit. b) dyrektywy VAT nie znajduje zastosowania w sytuacji takiej, jak w postępowaniu głównym, to czy fakt, że towary są przewożone w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, jest rozstrzygający dla ustalenia, którą z szeregu następujących po sobie dostaw należy uznać za transport do celów prawa do zwolnienia z VAT zgodnie z art. 138 ust. 1 dyrektywy VAT?

4) Czy podatnik nabywa "prawo do rozporządzania towarem jak właściciel" w rozumieniu dyrektywy VAT w sytuacji, gdy nabywa towar od innego podatnika bezpośrednio dla konkretnego odbiorcy w celu realizacji jego uprzedniego zamówienia (określającego rodzaj towaru, ilość, miejsce pochodzenia i czas dostawy), jeżeli sam fizycznie nie obraca towarem, ponieważ w związku z zawarciem umowy sprzedaży odbiorca towarów zgadza się na to, że sam zorganizuje transport towaru z miejsca jego pochodzenia, a podatnik jedynie pośredniczy w dostępie do zamówionego towaru za pośrednictwem swoich dostawców i przekazuje informacje niezbędne do odebrania towaru (w jego imieniu lub w imieniu jego poddostawców w łańcuchu dostaw), przy czym jego zyskiem z transakcji jest różnica między ceną zakupu i sprzedaży tego towaru, a w łańcuchu dostaw nie jest fakturowana cena transportu towaru?

5) Czy skoro dyrektywa o podatku akcyzowym w swoich przepisach (np. w art. 4 pkt 1, art. 17 lub art. 19) stanowi bezpośrednio lub pośrednio poprzez ograniczenia w faktycznym obrocie danym towarem niezbędne warunki do przeniesienia "prawa do rozporządzania towarem (podlegającym podatkowi akcyzowemu) jak właściciel" w rozumieniu dyrektywy VAT, to za dostawę towaru na potrzeby VAT uznać należy również przyjęcie dostawy towaru w procedurze zawieszenia poboru podatku akcyzowego przez uprawnionego właściciela składu podatkowego lub zarejestrowanego odbiorcę, pozostające w zgodzie z warunkami wynikającymi z dyrektywy o podatku akcyzowym?

6) Czy w związku z tym na potrzeby określenia dostawy, do której przyporządkowany jest transport w łańcuchu dostaw towaru w procedurze zawieszenia poboru podatku akcyzowego z pojedynczym transportem, również transport w rozumieniu ustawy VAT uważać należy za rozpoczęty i zakończony w zgodzie z przepisami art. 20 dyrektywy o podatku akcyzowym?

7) Czy zasada neutralności VAT albo jakakolwiek inna zasada prawa unijnego stoi na przeszkodzie zastosowaniu konstytucyjnej zasady prawa krajowego in dubio mitius, która w sytuacji niejednoznaczności normy prawnej, kiedy norma obiektywnie pozwala na przyjęcie różnych wyników wykładni, nakazuje organom władzy publicznej przyjąć wynik wykładni na korzyść adresata normy prawnej (tu podatnika VAT)? Czy zastosowanie tej zasady byłoby w zgodzie z prawem unijnym chociaż wtedy, gdyby zostało ograniczone do sytuacji, w której istotne okoliczności faktyczne sprawy miały miejsce przed przedstawieniem wiążącej wykładni spornego zagadnienia prawnego przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który za właściwy uznał inny, mniej korzystny dla podatnika, wynik wykładni?

W przypadku dopuszczalności zastosowania zasady in dubio mitius:

8) Czy z perspektywy ograniczeń wynikających z prawa unijnego w czasie, w którym doszło do opodatkowanej transakcji w niniejszej sprawie (listopad-maj 2013 r.), uważać można było za niejasne i pozwalające na przyjęcie dwóch wyników wykładni zagadnienie, czy prawne pojęcie dostawy, ewentualnie transportu towaru, ma (albo nie ma) na potrzeby dyrektywy o podatku akcyzowym taki sam zakres, jak na potrzeby dyrektywy VAT?

¹ Dz.U. 2006, L 347, s. 1.

² Dz.U. 2009, L 9, s. 12.