Sprawa C-4/14: Christophe Bohez v. Ingrid Wiertz (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.363.6

Akt nienormatywny

Wersja od: 3 listopada 2015 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 9 września 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Korkein oikeus - Finlandia) - Christophe Bohez/Ingrid Wiertz

(Sprawa C-4/14) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Rozporządzenie (WE) nr 44/ 2001 - Artykuł 1 ust. 2 i art. 49 - Jurysdykcja i wykonywanie orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych - Dziedziny wyłączone - Prawo rodzinne - Rozporządzenie (WE) nr 2201/2003 - Artykuł 47 ust. 1 - Jurysdykcja oraz uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej - Orzeczenie o prawie do osobistej styczności z dzieckiem nakazujące zapłatę kary pieniężnej - Egzekucja kary pieniężnej]

Język postępowania: fiński

(2015/C 363/07)

(Dz.U.UE C z dnia 3 listopada 2015 r.)

Sąd odsyłający

Korkein oikeus

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Christophe Bohez

Strona pozwana: Ingrid Wiertz

Sentencja

1) Artykuł 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy interpretować w ten sposób, że rozporządzenie to nie ma zastosowania do spraw dotyczących egzekucji w jednym państwie członkowskim kary pieniężnej przewidzianej w orzeczeniu wydanym w innym państwie członkowskim, dotyczącym prawa do pieczy na dzieckiem i prawa do osobistej styczności z dzieckiem, w celu zapewnienia współpracy osoby, pod której pieczą dziecko pozostaje, w realizacji prawa do osobistej styczności z dzieckiem.

2) Egzekucja kary pieniężnej zasądzonej przez sąd państwa członkowskiego pochodzenia, który orzekł co do istoty w kwestii prawa do osobistej styczności z dzieckiem, w celu zapewnienia efektywnej realizacji tego prawa, mieści się w ramach tego samego systemu wykonawczego co orzeczenie o prawie do osobistej styczności z dzieckiem, którego realizację ta kara pieniężna ma zabezpieczać, i w związku z tym stwierdzenie jej wykonalności następuje w oparciu o przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1347/2000.

3) W systemie rozporządzenia nr 2201/2003 orzeczenia sądów zagranicznych nakazujące zapłatę kary pieniężnej podlegają wykonaniu w państwie członkowskim wykonania tylko pod warunkiem, że wysokość tej kary została ostatecznie określona przez sąd państwa członkowskiego pochodzenia.

¹ Dz.U. C 71 z 8.3.2014.