Sprawa C-39/02: Marsk Olie & Gas A/S v. Firma M. de Haan en W. de Boer (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2004.300.4/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 4 grudnia 2004 r.

WYROK TRYBUNAŁU

(trzecia izba)

z dnia 14 października 2004 r.

w sprawie C-39/02: (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Højesteret (Dania)): Mærsk Olie & Gas A/S przeciwko Firma M. de Haan en W. de Boer(1)

(Konwencja brukselska - Postępowan-ie w przedmiocie ustanowienia funduszu ograniczenia odpowiedzialności z tytułu używania statku morskiego - Powództwo o odszkodowanie - Art. 21 - Zawisłość sporu - Tożsamość stron - Sąd, do którego najpierw wniesiono powództwo - Tożsamość podstawy i przedmiotu - Brak - Art. 25 - Pojęcie orzeczenia - Art. 27 pkt 2 - Odmowa uznania)

(2004/C 300/06)

(Język postępowania: duński)

(Dz.U.UE C z dnia 4 grudnia 2004 r.)

W sprawie 39/02, mającej za przedmiot wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczącego zastosowania Protokołu z dnia 3 czerwca 1971 r. o wykładni przez Trybunał Sprawiedliwości przepisów Konwencji z dnia 27 września 1968 r. o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych złożony przez Højesteret (Dania) postanowieniem z dnia 8 lutego 2002 r., który wpłynął do Trybunału dnia 13 lutego 2002 r. w postępowaniu Mærsk Olie & Gas A/S przeciwko Firma M. de Haan en W. de Boer, Trybunał (trzecia izba), w składzie: A. Rosas, pełniący funkcję prezesa trzeciej izby, R. Schintgen (sprawozdawca) i N. Colneric, sędziowie, rzecznik generalny: P. Léger, sekretarz: H. von Holstein, zastępca sekretarza, wydał w dniu 14 października 2004 r. wyrok, zawierający następujące rozstrzygnięcie:

1) Wniosek wniesiony z jednej strony do sądu Umawiającego się Państwa przez właściciela statku w sprawie ustanowienia funduszu ograniczenia odpowiedzialności, który wskazuje potencjalnego poszkodowanego, a z drugiej strony, postępowanie o odszkodowanie wszczęte przed sądem innego Umawiającego się Państwa przez tego poszkodowanego przeciwko właścicielowi statku nie stanowią sporów w stanie zawisłości w rozumieniu art. 21 Konwencji z dnia 27 września 1968 r. o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych, w wersji zmienionej Konwencją z dnia 9 października 1978 r. o przystąpieniu Królestwa Danii, Irlandii oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

2) Orzeczenie nakazujące ustanowienie, jak w sprawie przed sądem krajowym, funduszu ograniczenia odpowiedzialności, jest orzeczeniem w rozumieniu art. 25 Konwencji brukselskiej.

3) Nie można odmówić uznania w innym Umawiającym się Państwie, przy zastosowaniu art. 27 pkt 2 Konwencji brukselskiej, orzeczeniu o ustanowieniu funduszu ograniczenia odpowiedzialności, wydanemu bez uprzedniego zawiadomienia wierzyciela, którego sprawa dotyczy, również w sytuacji, gdy ten wierzyciel wniósł odwołanie od tego orzeczenia w celu zakwestionowania właściwości sądu, który je wydał, pod warunkiem, że orzeczenie to zostało doręczone pozwanemu w należyty sposób i w odpowiednim czasie.

______

(1) Dz.U. C 109 z 4.5.2002.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.