Sprawa C-388/14: Timac Agro Deutschland GmbH v. Finanzamt Sankt Augustin (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.68.14

Akt nienormatywny

Wersja od: 22 lutego 2016 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 17 grudnia 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Köln - Niemcy) - Timac Agro Deutschland GmbH/Finanzamt Sankt Augustin

(Sprawa C-388/14) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Prawo podatkowe - Podatek dochodowy od osób prawnych - Swoboda przedsiębiorczości - Stałe przedsiębiorstwo nierezydenta - Zapobieganie podwójnemu opodatkowaniu poprzez zwolnienie dochodów stałego zakładu niebędącego rezydentem - Uwzględnienie strat poniesionych przez stałe przedsiębiorstwo - Doliczenie odliczonych uprzednio strat w przypadku zbycia zakładu niebędącego rezydentem - Ostateczne straty)

Język postępowania: niemiecki

(2016/C 068/17)

(Dz.U.UE C z dnia 22 lutego 2016 r.)

Sąd odsyłający

Finanzgericht Köln

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Timac Agro Deutschland GmbH

Strona pozwana: Finanzamt Sankt Augustin

Sentencja

1) Artykuł 49 TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się on systemowi podatkowemu państwa członkowskiego, takiemu jak rozpatrywany w postępowaniu głównym, na podstawie którego w przypadku zbycia przez spółkę będącą rezydentem stałego zakładu położonego w innym państwie członkowskim na rzecz spółki niebędącej rezydentem należącej do tej samej grupy co pierwsza spółka uprzednio odliczone straty z tytułu zbytego stałego zakładu zostają doliczone do podlegającego opodatkowaniu dochodu spółki zbywającej, jeżeli na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zyski takiego stałego zakładu są zwolnione z podatku w państwie członkowskim, w którym spółka, której podlega ów stały zakład, ma siedzibę.

2) Artykuł 49 TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się on systemowi podatkowemu, takiemu jak system podatkowy będący przedmiotem postępowania głównego, który w przypadku zbycia przez spółkę będącą rezydentem stałego zakładu położonego w innym państwie członkowskim na rzecz spółki niebędącej rezydentem należącej do tej samej grupy co pierwsza spółka wyklucza możliwość uwzględnienia przez spółkę będącą rezydentem strat zbywanego zakładu w jej podstawie opodatkowania, jeżeli na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wyłączna kompetencja do opodatkowania dochodów tego zakładu należy do państwa członkowskiego, w którym ów zakład jest położony.

¹ Dz.U. C 372 z 20.10.2014.