Sprawa C-387/20: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Notariusza w Krapkowicach Justynę Gawlicę - Krapkowice (Polska) w dniu 12 sierpnia 2020 r. - OKR.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.53.15/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 15 lutego 2021 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Notariusza w Krapkowicach Justynę Gawlicę - Krapkowice (Polska) w dniu 12 sierpnia 2020 r. - OKR

(Sprawa C-387/20)

(2021/C 53/19)

Język postępowania: polski

(Dz.U.UE C z dnia 15 lutego 2021 r.)

Sąd odsyłający

Notariusz w Krapkowicach Justyna Gawlica - Krapkowice

Strona w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: OKR

Pytania prejudycjalne

1) Czy art. 22 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 650/2012 z 04.07.2012 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń, przyjmowania i wykonywania dokumentów urzędowych dotyczących dziedziczenia oraz w sprawie ustanowienia europejskiego poświadczenia spadkowego ¹  należy interpretować w ten sposób, że uprawniona do dokonania wyboru swojego prawa ojczystego jako prawa, któremu podlega ogół spraw dotyczących spadku, jest również osoba niebędąca obywatelem Unii Europejskiej?

2) Czy art. 75 w zw. z art. 22 powołanego rozporządzenia nr 650/2012 należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji, w której umowa bilateralna łącząca państwo członkowskie z państwem trzecim nie reguluje wyboru prawa w sprawie spadkowej, ale wskazuje prawo właściwe w sprawie spadkowej, obywatel takiego państwa trzeciego zamieszkujący państwo członkowskie związane ową umową bilateralną może dokonać wyboru prawa?

a w szczególności,

– czy umowa bilateralna z państwem trzecim musi wyraźnie wykluczać dokonanie wyboru określonego prawa, a nie jedynie regulować statut spadkowy przy użyciu łączników obiektywnych, aby należało uznać, że jej postanowienia mają pierwszeństwo przed art. 22 rozporządzenia 650/2012?

– czy swoboda wyboru prawa spadkowego i ujednolicenia prawa właściwego poprzez dokonanie wyboru prawa - przynajmniej w zakresie określonym przez prawodawcę Unii w art. 22 rozporządzenia 650/2012 - należy do zasad leżących u podstaw współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych w ramach Unii Europejskiej, które nie mogą zostać naruszone także w wypadku stosowania konwencji bilateralnych z państwami trzecimi mających pierwszeństwo przed rozporządzeniem 650/2012?

¹ Dz. U. 2012, L 201, s. 107