Sprawa C-387/09: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado Mercantil (Hiszpania) w dniu 1 października 2009 r. - Entitdad de Gestión de Derechos de los Productores Audiovisuales (EGEDA) przeciwko Magnatrading SL.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.312.18/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 19 grudnia 2009 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado Mercantil (Hiszpania) w dniu 1 października 2009 r. - Entitdad de Gestión de Derechos de los Productores Audiovisuales (EGEDA) przeciwko Magnatrading SL

(Sprawa C-387/09)

(2009/C 312/30)

(Dz.U.UE C z dnia 19 grudnia 2009 r.)

Język postępowania: hiszpański

Sąd krajowy

Juzgado Mercantil no 1 de Santa Gruz de Tenerife

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Entitdad de Gestión de Derechos de los Productores Audiovisuales (EGEDA)

Strona pozwana: Magnatrading SL

Pytania prejudycjalne

1) Czy pojęcie "godziwa rekompensata", zawarte w art. 5 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2001/29/WE(1) jest nowym pojęciem wspólnotowym, które należy interpretować jednakowo we wszystkich państwach członkowskich Wspólnoty Europejskiej?

2) W razie odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze:

2.1. Gdyby przez wejściem w życie dyrektywy 2001/29/WE istniał krajowy system godziwego wynagrodzenia za zwielokrotnianie utworów do użytku prywatnego, to czy po wejściu w życie dyrektywy 29/2001 krajowe przepisy należałoby interpretować "zgodnie" z nowym pojęciem "godziwej rekompensaty" za zwielokrotnianie utworów do użytku prywatnego?

2.2. Czy w celu ustalenia, które urządzenia są objęte obowiązkiem zapłaty godziwej rekompensaty oraz wysokości tej rekompensaty należy uwzględnić zakres przedmiotowy wyjątku dotyczącego zwielokrotniania utworów do użytku prywatnego, ustanowionego w art. 5 ust. 2 lit. b) dyrektywy, a także kryteria określone w motywie 35 dyrektywy?

W razie odpowiedzi twierdzącej, czy byłoby zgodne ze wspólnotowym pojęciem "godziwej rekompensaty za zwielokrotnianie utworów do użytku prywatnego": a) ustanowienie obowiązku zapłaty w odniesieniu do urządzeń przeznaczonych do celów osobistych oraz do celów zawodowych niemających związku ze "zwielokrotnianiem utworów do użytku prywatnego" lub b) ustanowienie kwoty ryczałtowej nieuwzględniającej wykorzystywania urządzeń do celów zwielokrotniania utworów do użytku prywatnego ani szkody, która może być spowodowana takim ich wykorzystaniem i objęcie obowiązkiem zapłaty rekompensaty również tych sytuacji, w których nie powstaje żadna szkoda lub powstała szkoda jest nieznacznych rozmiarów?

2.3. Czy jest zgodny z art. 5 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2001/29 system, który ustanawiając ograniczenie zwielokrotniania utworów do użytku prywatnego, obejmuje ogólnym obowiązkiem zapłaty godziwej rekompensaty określony rodzaj urządzeń lub nośników (np. nagrywalnie płyty kompaktowe CD-R lub dyski DVD-R) bez względu na to, czy nabywane są one przez osoby fizyczne do użytku prywatnego, przez osoby fizyczne do celów zawodowych, aby tworzyć i przechowywać własne informacje, w celu spełnienia wymogów prawnych, czy przez osoby prawne, które w żadnym razie nie będą korzystać z wyjątku dotyczącego zwielokrotniania utworów do użytku prywatnego?

3) W razie odpowiedzi przeczącej na pierwsze pytanie:

3.1. Czy oznacza to, że państwa członkowskie mają całkowitą swobodę przy ustalaniu kryteriów i mechanizmów, zgodnie z którymi powinno ustalać się, które urządzenia będą objęte obowiązkiem zapłaty godziwej rekompensaty za zwielokrotnianie utworów do użytku prywatnego, jak również wysokość tej rekompensaty, czy też istnieją określone granice tej swobody, a jeśli tak, to jakie?

3.2. Czy oznacza to, że państwa członkowskie mają prawo zezwolić, by jednostki będące osobami trzecimi pobierały opłaty za utwory, które twórcy dobrowolnie nieodpłatnie przekazali na rzecz społeczeństwa, za pomocą licencji, czy też istnieją określone granice tego uprawnienia, a jeśli tak, to jakie?

3.3. Czy oznacza to, że państwa członkowskie mają prawo zezwolić, by jednostki będące osobami trzecimi pobierały opłaty od użytkowników ze względu na przestrzeganie przez tych użytkowników publicznej wiążącej regulacji, czy też istnieją określone granice tego uprawnienia, a jeśli tak, to jakie?

______

(1) Dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym (Dz.U. L 167, s. 10)

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.