Sprawa C-38/13: Małgorzata Nierodzik v. Samodzielny Publiczny Psychiatryczny Zakład Opieki Zdrowotnej im. dr Stanisława Deresza w Choroszczy (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2014.135.13/1
Akt nienormatywny(Sprawa C-38/13) 1
(Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Dyrektywa 99/70/WE - Porozumienie ramowe w sprawie pracy na czas określony zawarte przez UNICE, CEEP oraz ETUC - Klauzula 4 - Pojęcie "warunków zatrudnienia" - Okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony - Odmienne traktowanie względem pracowników zatrudnionych na czas nieokreślony)
(2014/C 135/13)
Język postępowania: polski
(Dz.U.UE C z dnia 5 maja 2014 r.)
Sąd odsyłający
Sąd Rejonowy w Białymstoku
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Małgorzata Nierodzik
Strona pozwana: Samodzielny Publiczny Psychiatryczny Zakład Opieki Zdrowotnej im. dr Stanisława Deresza w Choroszczy
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Sąd Rejonowy w Białymstoku - Wykładnia art. 1 dyrektywy Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) (Dz.U. 175, s. 43) oraz klauzul 1 i 4 załącznika do tej dyrektywy - Uregulowanie krajowe przewidujące mniej korzystne okresy wypowiedzenia dla umów o pracę zawartych na czas określony aniżeli dla umów o pracę zawartych na czas nieokreślony
Sentencja
Klauzulę 4 pkt 1 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego w dniu 18 marca 1999 r., stanowiącego załącznik do dyrektywy Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC), należy interpretować w ten sposób, że stoi ona na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu takiemu jak sporne w postępowaniu głównym, które przewiduje, w odniesieniu do wypowiedzenia umów o pracę zawartych na czas określony, mających trwać dłużej niż 6 miesięcy, możliwość zastosowania sztywnego dwutygodniowego okresu wypowiedzenia, niezależnego od długości zakładowego stażu pracy danego pracownika, podczas gdy długość okresu wypowiedzenia w przypadku umów o pracę zawartych na czas nieokreślony jest określana stosownie do stażu pracy danego pracownika i może wynosić od dwóch tygodni do trzech miesięcy, gdy obie te kategorie pracowników znajdują się w porównywalnych sytuacjach.