Sprawa C-379/13 P: Odwołanie od wyroku Sądu (siódmej izby) wydanego w dniu 19 kwietnia 2013 r. w sprawie T-51/11, Associaçao de Empresas de Construçao e Obras Públicas e Serviços (Aecops) przeciwko Komisji, wniesione w dniu 3 lipca 2013 r. przez Associaçao de Empresas de Construçao e Obras Públicas e Serviços (Aecops).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.260.32

Akt nienormatywny
Wersja od: 7 września 2013 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (siódmej izby) wydanego w dniu 19 kwietnia 2013 r. w sprawie T-51/11, Associação de Empresas de Construção e Obras Públicas e Serviços (Aecops) przeciwko Komisji, wniesione w dniu 3 lipca 2013 r. przez Associação de Empresas de Construção e Obras Públicas e Serviços (Aecops)

(Sprawa C-379/13 P)

(2013/C 260/59)

Język postępowania: portugalski

(Dz.U.UE C z dnia 7 września 2013 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Associação de Empresas de Construção e Obras Públicas e Serviços (Aecops) (przedstawiciele: N. Morais Sarmento i L. Pinto Monteiro, adwokaci)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

uchylenie wyroku Sądu w całości;
stwierdzenie nieważności całej zaskarżonej decyzji;
obciążenie Komisji jej kosztami oraz kosztami wnoszącej odwołanie.

Zarzuty i główne argumenty

Naruszenie rozsądnego terminu na wydanie decyzji

(i)
Przedawnienie terminu na wszczęcie postępowania

Wnoszący odwołanie uważa, że zaskarżona decyzja została wydana po upływie czteroletniego terminu wyznaczonego dla przedawnienia wszczęcia postępowania w art. 3 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 1 . W podobny sposób, nawet jeżeli okazałoby się, że doszło do ewentualnego przedawania terminu przedawnienia dla wszczęcia postępowania, do czasu wydania jakiejkolwiek decyzji zgodnie z postanowieniami art. 3 ust. 1 rzeczonego rozporządzenia upłynął okres równy dwukrotności okresu terminu przedawnienia. Ponieważ przedawniło się odpowiednie prawo, zaskarżona decyzja powinna zostać uznana za bezprawną i nienadającą się do wykonania.

(ii)
Naruszenie zasady pewności prawa

Skarżąca uważa, że okoliczność, iż Komisja zezwoliła na upływ ponad 20 lat pomiędzy wystąpieniem zarzuconych nieprawidłowości do czasu podjęcia ostatecznej decyzji, wiązała się z naruszeniem zasady pewności prawa. Owa podstawowa zasada porządku prawnego Unii Europejskiej przewiduje, że każdy ma prawo do tego, aby jego sprawy zostały rozpoznane przez instytucje Unii w rozsądnym terminie.

(iii)
Naruszenie prawa do obrony

Skarżąca uważa, że zostało naruszone jej prawo do obrony w zakresie, w jakim z uwagi na to, że upłynęło ponad 20 lat pomiędzy zarzucanymi nieprawidłowościami a wydaniem ostatecznej decyzji, skarżąca została pozbawiona prawa do przedstawienia swoich uwag we właściwym czasie, to jest w chwili, w której posiadała jeszcze dokumenty, które umożliwiały jej na uzasadnienie kosztów uznanych przez Komisję za nieklasyfikujące się.

1 Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Euro-pejskich (Dz.U. L 312, s. 1).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.