Sprawa C-376/21: Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 16 czerwca 2022 r. - Zamestnik-ministar na regionalnoto razvitie i blagoustroystvoto i rakovoditel na Upravlyavashtia organ na Operativna programa "Regioni v rastezh" 2014-2020/Obshtina Razlog

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2022.303.8

Akt nienormatywny
Wersja od: 8 sierpnia 2022 r.

Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 16 czerwca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Varhoven administrativen sad - Bułgaria) - Zamestnik-ministar na regionalnoto razvitie i blagoustroystvoto i rakovoditel na Upravlyavashtia organ na Operativna programa "Regioni v rastezh" 2014-2020/Obshtina Razlog
(Sprawa C-376/21) 1

[Odesłanie prejudycjalne - Udzielanie zamówień publicznych - Rozporządzenie (UE, Euratom) 2018/1046 - Rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 - Brak możliwości zastosowania do zamówień publicznych udzielanych przez państwa członkowskie i finansowanych ze środków pochodzących z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych - Dyrektywa 2014/24/UE - Bezpośrednie i bezwarunkowe odesłanie w ustawodawstwie krajowym do przepisów prawa Unii - Możliwość zastosowania do zamówienia, którego szacunkowa wartość jest niższa od progu określonego w dyrektywie - Artykuł 32 ust. 2 lit. a) - Możliwość wystosowania przez instytucję zamawiającą zaproszenia do udziału w procedurze negocjacyjnej bez uprzedniej publikacji do jednego tylko wykonawcy po stwierdzeniu bezskuteczności wcześniejszej procedury otwartej - Obowiązek zachowania pierwotnych warunków zamówienia bez wprowadzania istotnych zmian]

Język postępowania: bułgarski

(2022/C 303/10)

(Dz.U.UE C z dnia 8 sierpnia 2022 r.)

Sąd odsyłający

Varhoven administrativen sad

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca skargę kasacyjną: Zamestnik-ministar na regionalnoto razvitie i blagoustroystvoto i rakovoditel na Upravlyavashtia organ na Operativna programa "Regioni v rastezh" 2014-2020

Druga strona postępowania kasacyjnego: Obshtina Razlog

Sentencja

1) Artykuł 160 ust. 1 i 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylającego rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012, oraz art. 102 ust. 1 i 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002, zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2015/1929 z dnia 28 października 2015 r., należy interpretować w ten sposób, że nie mają one zastosowania do postępowań o udzielenie zamówienia publicznego organizowanych przez instytucje zamawiające państw członkowskich, nawet gdy zamówienia te są finansowane ze środków pochodzących z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych.

2) Artykuł 32 ust. 2 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylającej dyrektywę 2004/18/WE, zmienionej rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/2170 z dnia 24 listopada 2015 r., w związku z art. 18 ust. 1 tej dyrektywy, zmienionej rozporządzeniem delegowanym 2015/2170, należy interpretować w ten sposób, że instytucja zamawiająca może w ramach procedury negocjacyjnej bez uprzedniej publikacji zwrócić się do jednego tylko wykonawcy, gdy w procedurze tej powtórzono bez istotnych zmian pierwotne warunki zamówienia wskazane we wcześniejszej procedurze otwartej, którą zamknięto ze względu na to, że jedyna złożona oferta była nieodpowiednia, nawet jeżeli przedmiot danego zamówienia obiektywnie nie wykazuje specyfiki uzasadniającej powierzenie jego wykonania wyłącznie owemu wykonawcy.

1 Dz.U. C 391 z 27.9.2021.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.