Sprawa C-376/13: Skarga wniesiona w dniu 2 lipca 2013 r. - Komisja Europejska przeciwko Republice Bułgarii.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.252.23/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 31 sierpnia 2013 r.

Skarga wniesiona w dniu 2 lipca 2013 r. - Komisja Europejska przeciwko Republice Bułgarii

(Sprawa C-376/13)

(2013/C 252/39)

(Dz.U.UE C z dnia 31 sierpnia 2013 r.)

Język postępowania: bułgarski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Braun, G. Koleva, L. Malferrari)

Strona pozwana: Republika Bułgarii

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie, że ograniczając zgodnie z art. 5a ust. 1 i 2 przepisów przejściowych i końcowych ZES (ustawy o łączności elektronicznej) liczbę przedsiębiorstw, które mogą uzyskać częstotliwość radiową do celów nadawania cyfrowego radia naziemnego i zezwolenie na świadczenie takiej usługi łączności elektronicznej, do dwóch (mimo że istniała potencjalnie możliwość przyznania ich pięciu przedsiębiorstwom), Republika Bułgarii uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 2 ust. 1 dyrektywy w sprawie konkurencji;

– stwierdzenie, że zakazując zgodnie z art. 47a ust. 1 i 2 oraz art. 48 ust. 2 ZES przedsiębiorstwom oferującym transmisję telewizyjną, których programy nie są nadawane w Republice Bułgarii, oraz związanym z nimi osobami udziału w procedurach przetargowych o przyznanie częstotliwości radiowych do celów nadawania cyfrowej telewizji naziemnej i świadczenia odpowiednich usług, Republika Bułgarii uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 2 ust. 2 i art. 4 ust. 2 dyrektywy w sprawie konkurencji, art. 7 ust. 3 dyrektywy o zezwoleniach oraz art. 9 ust. 1 dyrektywy ramowej;

– stwierdzenie, że zakazując zgodnie z art. 48 ust. 5 ZES użytkownikom częstotliwości cyfrowego radia naziemnego stworzenia sieci łączności w celu nadawania programów radiowych i telewizyjnych, Republika Bułgarii uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 2 ust. 2 i art. 4 ust. 2 dyrektywy w sprawie konkurencji, art. 7 ust. 3 dyrektywy o zezwoleniach oraz art. 9 ust. 1 dyrektywy ramowej;

– obciążenie Republiki Bułgarii kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Komisja Europejska podnosi, że Republika Bułgarii uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 2 ust. 1 i 2 oraz art. 4 ust. 2 dyrektywy Komisji 2002/77/WE ¹ z dnia 16 września 2002 r. w sprawie konkurencji na rynkach sieci i usług łączności elektronicznej (zwanej dalej "dyrektywą w sprawie konkurencji"), art. 7 ust. 3 dyrektywy 2002/20/WE ² Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywy o zezwoleniach) oraz art. 9 ust. 1 dyrektywy 2002/21/WE ³ Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywy ramowej).

– Republika Bułgarii uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 2 ust. 1 dyrektywy w sprawie konkurencji, zgodnie z którym państwa członkowskie nie mogą przyznawać ani utrzymywać w mocy praw wyłącznych lub specjalnych w odniesieniu do tworzenia lub zapewnienia sieci łączności elektronicznej, lub w odniesieniu do świadczenia publicznie dostępnych usług łączności elektronicznej. W drodze ustawy Republika Bułgarii ograniczyła do dwóch liczbę przedsiębiorstw, którym mogą zostać przyznane częstotliwości radiowe do celów nadawania cyfrowego radia naziemnego (mimo że potencjalnie takie częstotliwości można było przyznać pięciu przedsiębiorstwom) i które mogą na swoim obszarze świadczyć usługi jako operatorzy multipleksu. Takiego ograniczenia dokonano na podstawie kryteriów, które nie są ani proporcjonalne, ani obiektywne. W ten sposób Republika Bułgarii przyznała prawa specjalne w odniesieniu do świadczenia tego rodzaju usług łączności elektronicznej.

– Republika Bułgarii uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 2 ust. 2 i art. 4 ust. 2 dyrektywy w sprawie konkurencji, art. 7 ust. 3 dyrektywy o zezwoleniach i art. 9 ust. 1 dyrektywy ramowej, zgodnie z którymi przydział widma na użytek usług łączności elektronicznej następuje według obiektywnych, przejrzystych, niedyskryminacyjnych i proporcjonalnych kryteriów. Republika Bułgarii ustanowiła takie kryteria udziału w procedurach przetargowych o przyznanie częstotliwości radiowych do celów nadawania cyfrowego radia naziemnego, które nie są w stanie spełnić zamierzonych celów; przyjmując kryteria przyznawania częstotliwości radiowych do celów nadawania cyfrowego radia naziemnego, które nie są proporcjonalne i w ten sposób ograniczają liczbę przedsiębiorstw mogących brać udział we wspomnianych powyżej procedurach przetargowych, Republika Bułgarii uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 2 ust. 2 dyrektywy w sprawie konkurencji, gwarantującemu wszystkim przedsiębiorstwom możliwość świadczenia usług łączności elektronicznej.

¹ Dz.U. L 249, s. 21.

² Dz.U. L 108, s. 21.

³ Dz.U. L 108, s. 33.