Sprawa C-376/13: Komisja Europejska v. Republika Bułgarii.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.205.3/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 22 czerwca 2015 r.

Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 23 kwietnia 2015 r. - Komisja Europejska/Republika Bułgarii
(Sprawa C-376/13) 1

(Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Sieci i usługi łączności elektronicznej - Dyrektywy 2002/20/WE, 2002/21/WE i 2002/77/WE - Prawa do użytkowania częstotliwości radiowych do celów nadawania naziemnej telewizji cyfrowej - Zaproszenie do składania ofert - Kryteria wyboru oferentów - Proporcjonalność - Prawa specjalne)

Język postępowania: bułgarski

(2015/C 205/04)

(Dz.U.UE C z dnia 22 czerwca 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Braun, L. Malferrari i G. Koleva, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Bułgarii (przedstawiciele: D. Drambozova, E. Petranova i J. Atanasov pełnomocnicy)

Sentencja

1)
Ograniczając zgodnie z art. 5a ust. 1 i 2 przepisów przejściowych i końcowych Zakon za elektronnite syobsztenija (ustawy o łączności elektronicznej) liczbę przedsiębiorstw, którym może być przydzielone prawo użytkowania zakresu częstotliwości radiowych do celów naziemnego nadawania cyfrowego i którym udziela się zezwolenia na świadczenie odpowiednich usług łączności elektronicznej, do dwóch, Republika Bułgarii uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na podstawie art. 2 ust. 1 dyrektywy Komisji 2002/77/WE z dnia 16 września 2002 r. w sprawie konkurencji na rynkach sieci i usług łączności elektronicznej.
2)
Zakazując na podstawie art. 47a ust. 1 i 2 oraz art. 48 ust. 3 Zakon za elektronnite syobsztenija podmiotom oferującym transmisję telewizyjną, których programy nie są nadawane w Republice Bułgarii, oraz związanym z nimi osobom udziału w postępowaniach przetargowych dotyczących przydzielenia praw do użytkowania zakresu częstotliwości radiowych do celów naziemnego nadawania cyfrowego i świadczenia odpowiednich usług, Republika Bułgarii uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na podstawie art. 7 ust. 3 dyrektywy 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywy o zezwoleniach), zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/140/WE z dnia 25 listopada 2009 r., art. 9 ust. 1 dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywy ramowej), zmienionej dyrektywą 2009/140, oraz art. 2 ust. 2 i art. 4 ust. 2 dyrektywy 2002/77.
3)
Zakazując na podstawie art. 48 ust. 5 Zakon za elektronnite syobsztenija oferentom, którym przyznano prawa do użytkowania zakresu częstotliwości radiowych do naziemnego nadawania cyfrowego, stworzenia sieci łączności elektronicznej w celu nadawania programów radiowych i telewizyjnych, Republika Bułgarii uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na podstawie art. 7 ust. 3 dyrektywy 2002/20, zmienionej dyrektywą 2009/140; art. 9 ust. 1 dyrektywy 2002/21, zmienionej dyrektywą 2009/140, oraz art. 2 ust. 2 i art. 4 ust. 2 dyrektywy 2002/77.
4)
Republika Bułgarii zostaje obciążona kosztami postępowania.
1 Dz.U. C 252 z 31.8.2013.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.