Sprawa C-374/07 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) wydanego w dniu 22 maja 2007 r. w sprawie T-198/05, Mebrom NV przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 3 sierpnia 2007 r. przez Mebrom NV.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2007.247.17/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 października 2007 r.

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) wydanego w dniu 22 maja 2007 r. w sprawie T-198/05, Mebrom NV przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 3 sierpnia 2007 r. przez Mebrom NV

(Sprawa C-374/07 P)

(2007/C 247/22)

(Dz.U.UE C z dnia 20 października 2007 r.)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Mebrom NV (przedstawiciele: adwokaci K.

Van Maldegem i C. Mereu)

Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie zwracają się o:

– stwierdzenie, że odwołanie jest dopuszczalne i uzasadnione,

– uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji z dnia 22 maja 2007 r. w sprawie T-198/05,

– stwierdzenie, że żądanie wnoszącego odwołanie w sprawie T-198/05 jest dopuszczalne i uzasadnione,

– uwzględnienie żądania o zasądzenie odszkodowania zgłoszonego przez wnoszącego odwołanie w pierwszej instancji, ewentualnie przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez Sąd Pierwszej Instancji oraz

– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania obydwu instancji.

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie podnosi, że zaskarżony wyrok powinien zostać uchylony ze względu na:

wypaczenie okoliczności faktycznych i dowodów oraz oczywiście błędną ocenę okoliczności faktycznych:

– błędna ocena pytań i odpowiedzi przedstawionych jako dowód w formie ankiety,

– błędna ocena ankiety co do sezonowego użycia bromku metylu,

– nieuwzględnienie liczb sprzedaży przedstawionych przez wnoszącego odwołanie i oczywiste pomylenie pomiędzy liczbami sprzedaży i liczbami importu przedstawionymi odpowiednio przez wnoszącego odwołanie i przez pozwaną,

– brak prawidłowej oceny liczb sprzedaży,

– sprzeczności i niespójność w prawnej ocenie okoliczności faktycznych,

– brak łącznej oceny dowodów.

Błędne zastosowanie przesłanki wykazania rzeczywistej szkody:

– pomylenie zaistnienia szkody z zakresem szkody,

– pomylenie badania zaistnienia szkody z badaniem związku przyczynowo-skutkowego,

– żądanie dowodu, że szkoda nie mogła zostać naprawiona.

SPI w sposób nieproporcjonalny i nieuzasadniony nałożył na wnoszącego odwołanie ciężar dowodu.

Sprzeczne uzasadnienie.

Błąd proceduralny przy stosowaniu wymogów prawnych dotyczących dopuszczenia nowych dowodów w trakcie postępowania.

Naruszenie prawa do obrony, prawa do wysłuchania przed sądem i równości środków procesowych.