Sprawa C-368/15: Postępowanie wszczęte przez Ilves Jakelu Oy (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.277.3

Akt nienormatywny
Wersja od: 21 sierpnia 2017 r.

Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 15 czerwca 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Korkein hallinto-oikeus - Finlandia) - postępowanie wszczęte przez Ilves Jakelu Oy
(Sprawa C-368/15) 1

(Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 97/67/WE - Artykuł 9 - Swobodne świadczenie usług - Usługi pocztowe - Pojęcie usługi powszechnej i wymagań podstawowych - Zezwolenia ogólne i indywidualne - Zezwolenie na świadczenie usług pocztowych w wykonaniu umów wynegocjowanych indywidualnie - Nałożone warunki)

Język postępowania: fiński

(2017/C 277/03)

(Dz.U.UE C z dnia 21 sierpnia 2017 r.)

Sąd odsyłający

Korkein hallinto-oikeus

Strony w postępowaniu głównym

Ilves Jakelu Oy

przy udziale: Liikenne- ja viestintäministeriö

Sentencja

1)
Artykuł 9 ust. 1 dyrektywy 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług, zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/6/WE z dnia 20 lutego 2008 r., należy interpretować w ten sposób, że usługi przesyłek pocztowych takie jak rozpatrywane w postępowaniu głównym nie są objęte usługą powszechną, jeżeli nie stanowią one ciągłego świadczenia usług pocztowych o określonej jakości we wszystkich punktach danego obszaru, po cenach przystępnych dla wszystkich użytkowników. Nieobjęte usługą powszechną świadczenie usług przesyłek pocztowych może zostać objęte jedynie obowiązkiem uzyskania zezwolenia ogólnego.
2)
Artykuł 9 ust. 1 dyrektywy 97/67, zmienionej dyrektywą 2008/6, należy interpretować w ten sposób, że świadczenie usług pocztowych nieobjętych usługą powszechną może zostać poddane wymaganiom takim jak te wskazane w art. 9 ust. 2 akapit drugi tiret drugie tej dyrektywy, ze zmianami.
1 Dz.U. C 311 z 21.9.2015.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.