Sprawa C-367/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Supremo (Hiszpania) w dniu 4 czerwca 2018 r. - María Teresa Aragón Carrasco, María Eugenia Cotano Montero, María Gloria Ferratges Castellanos, Raquel García Ferratges, Elena Munoz Mora, Ángela Navas Chillón, Mercedes Noriega Bosch, Susana Rizo Santaella, Desamparados Sánchez Ramos, Lucía Santana Ruiz y Luis Salas Fernández (como heredero de Lucía Sánchez de la Pena) / Administración del Estado.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.294.26

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 sierpnia 2018 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Supremo (Hiszpania) w dniu 4 czerwca 2018 r. - María Teresa Aragón Carrasco, María Eugenia Cotano Montero, María Gloria Ferratges Castellanos, Raquel García Ferratges, Elena Muñoz Mora, Ángela Navas Chillón, Mercedes Noriega Bosch, Susana Rizo Santaella, Desamparados Sánchez Ramos, Lucía Santana Ruiz y Luis Salas Fernández (como heredero de Lucía Sánchez de la Peña) / Administración del Estado

(Sprawa C-367/18)

Język postępowania: hiszpański

(2018/C 294/35)

(Dz.U.UE C z dnia 20 sierpnia 2018 r.)

Sąd odsyłający

Tribunal Supremo

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca:: María Teresa Aragón Carrasco, María Eugenia Cotano Montero, María Gloria Ferratges Castellanos, Raquel García Ferratges, Elena Muñoz Mora, Ángela Navas Chillón, Mercedes Noriega Bosch, Susana Rizo Santaella, Desamparados Sánchez Ramos, Lucía Santana Ruiz y Luis Salas Fernández (como heredero de Lucía Sánchez de la Peña)

Strona pozwana: Administración del Estado

Pytania prejudycjalne

1) Czy klauzulę 4 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, stanowiącego załącznik do dyrektywy Rady 1999/70 ¹ , należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się ona hiszpańskiemu uregulowaniu krajowemu, które w art. 12 ust. 3 Texto refundido del Estatuto del Empleado Público (Real Decreto Legislativo [5]/2015, de 30 de octubre) (ustawa o statucie osób zatrudnionych w sektorze publicznym - tekst jednolity, królewski dekret ustawodawczy 2/2015 z dnia 30 października) przewiduje swobodne odwołanie bez odprawy, a z drugiej strony, ustanawia odprawę w art. 49.1.c) Texto refundido del Estatuto de los Trabajadores (Real Decreto Legislativo 2/2015, de 23 de octubre) (kodeks pracy - tekst jednolity, królewski dekret ustawodawczy 2/2015 z dnia 23 października) na wypadek rozwiązania umowy o pracę z przyczyn określonych przez prawo?

2) W razie udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze, czy zakresem regulacji klauzuli 5 porozumienia ramowego jest objęty środek, taki jak ten ustanowiony przez prawodawcę hiszpańskiego, polegający na ustaleniu odprawy w wysokości 12 dziennych stawek wynagrodzenia za każdy przepracowany rok, którą pracownik ma otrzymać po rozwiązaniu umowy o pracę na czas określony, nawet gdy zatrudnienie na czas określony ograniczono do jednej umowy?

3) Na wypadek udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie drugie, czy za sprzeczny z klauzulą 5 porozumienia ramowego należy uznać przepis prawa, który przyznaje pracownikom zatrudnionym na czas określony odprawę z tytułu rozwiązania umowy o pracę w wysokości 12 dziennych stawek wynagrodzenia za każdy przepracowany rok, ale wyklucza taką odprawę w odniesieniu do wspomnianych wcześniej pracowników zatrudnianych na stanowiskach doradczych i asystenckich w sytuacji, gdy dochodzi do ich swobodnego odwołania[?]

¹ Dyrektywy Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotycząca Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez UNICE, CEEP oraz ETUC (Dz.U. 1999, L 175, s. 43)