Sprawa C-367/05: Postępowanie karne przeciwko Norma Kraaijenbrink (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2007.235.6

Akt nienormatywny
Wersja od: 6 października 2007 r.

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 18 lipca 2007 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hof van Cassatie van België - Belgia) - Postępowanie karne przeciwko Normie Kraaijenbrink

(Sprawa C-367/05)(1)

(Konwencja wykonawcza do układu z Schengen - Artykuł 54 - Zasada ne bis in idem - Pojęcie "ten sam czyn" - Różne czyny - Ściganie w dwóch umawiających się państwach - Czyny powiązane tym samym zamiarem przestępnym)

(2007/C 235/09)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 6 października 2007 r.)

Sąd krajowy

Hof van Cassatie van België

Strona w postępowaniu karnym przed sądem krajowym

Norma Kraaijenbrink

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Hof van Cassatie van België - Wykładnia art. 54 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (Dz.U. 2000, L 239, str. 19) - Zasada ne bis in idem - Czyny odrębne, lecz związane wspólnym zamiarem i z tego względu stanowiące pod względem prawnym jeden czyn - Podobieństwo lub brak podobieństwa czynów w rozumieniu art. 54 - Ujawnienie, po skazaniu w jednym państwie, innych czynów popełnionych w tym samym okresie co czyny ukarane i stanowiące wraz z nim realizację tego samego zamiaru przestępnego - Możliwość ukarania za te dodatkowe czyny - Uwzględnienie kary orzeczonej wcześniej w pierwszym państwie

Sentencja

Wykładni art. 54 Konwencji wykonawczej do układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. zawartego między rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec i Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach, podpisanej w dniu 19 czerwca 1990 r. w Schengen należy dokonywać w następujący sposób:

decydujące kryterium dla celów zastosowania tego przepisu stanowi kryterium tożsamości zdarzenia, rozumiane jako istnienie całości, na którą składają się nierozdzielnie ze sobą związane zachowania, niezależnie od kwalifikacji prawnej tych zachowań lub chronionego interesu prawnego;

różne czyny polegające, w szczególności, z jednej strony na przyjęciu ukrywaniu w jednym z umawiających się państw środków pieniężnych pochodzących z handlu środkami odurzającymi, a z drugiej strony na upłynnieniu w punktach wymiany walut znajdujących się na terytorium innego umawiającego się państwa środków pieniężnych pochodzących również z takiego handlu, nie mogą być uważane za "ten sam czyn" w rozumieniu art. 54 Konwencji wykonawczej do układu z Schengen jedynie na tej podstawie, że właściwy sąd krajowy stwierdzi, że czyny te są powiązane tym samym zamiarem przestępnym;

do właściwego sądu krajowego należy ustalenie, czy stopień tożsamości i powiązania wszystkich okoliczności faktycznych, które podlegają porównaniu, pozwala - w świetle wskazanego decydującego kryterium - na stwierdzenie, że chodzi o "ten sam czyn" w rozumieniu art. 54 Konwencji wykonawczej do układu z Schengen.

______

(1) Dz.U. C 48 z 25.2.2007.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.