Sprawa C-365/02: Marie Lindfors (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2004.228.7/1
Akt nienormatywnyWYROK T RYBUNAŁU
z dnia 15 lipca 2004 r.
w sprawie C-365/02 (wniosek Korkein hallinto-oikeus o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym): Marie Lindfors(1)
(Dyrektywa 83/183/EWG - Przeniesienie miejsca zamieszkania z jednego Państwa Członkowskiego do innego - Podatek pobrany przed zarejestrowaniem lub dopuszczeniem pojazdu do ruchu)
(2004/C 228/13)
(Język postępowania: fiński)
(Tłumaczenie robocze; tłumaczenie ostateczne zostanie opublikowane w "Zbiorze Orzeczeń Trybunału")
(Dz.U.UE C z dnia 11 września 2004 r.)
W sprawie C-365/02, mającej za przedmiot, skierowany do Trybunału na mocy art. 234 WE przez Korkein hallinto-oikeus (Finlandia), wniosek o wydanie, w ramach postępowania z powództwa Marie Lindfors, orzeczenia w trybie prejudycjalnym w przedmiocie wykładni art. 1 dyrektywy Rady 83/183/EWG z dnia 28 marca 1983 r. w sprawie zwolnień od podatku stosowanych do przywozu na stałe z Państw Członkowskich majątku prywatnego osób fizycznych (Dz.U. L 105, str. 64), Trybunał (pierwsza izba), w składzie: P. Jann, prezes izby, A. Rosas, S. von Bahr, R. Silva de Lapuerta oraz K. Lenaerts (sprawozdawca), sędziowie, rzecznik generalny: C. Stix-Hackl, sekretarz: H. von Holstein, zastępca sekretarza, wydał w dniu 15 lipca 2004 r. wyrok, którego rozstrzygnięcie brzmi następująco:
Art. 1 dyrektywy Rady 83/183/EWG z dnia 28 marca 1983 r. w sprawie zwolnień od podatku stosowanych do przywozu na stałe z Państw Członkowskich majątku prywatnego osób fizycznych winien być interpretowany w ten sposób, że nie stoi na przeszkodzie temu, aby w przypadku przeniesienia przez właściciela pojazdu miejsca zamieszkania z jednego Państwa Członkowskiego do innego, podatek tego rodzaju, jak przewidziany w autoverolaki (1482/1994) (ustawa dotycząca podatku od środków transportu), został pobrany przed zarejestrowaniem lub dopuszczeniem pojazdu do ruchu w Państwie Członkowskim, do którego przeniesiono miejsce zamieszkania. Jednakże, w związku z wymogami wynikającymi z art. 18 WE, sąd krajowy powinien zbadać, czy stosowanie prawa krajowego nie doprowadzi do tego, że sytuacja właściciela pojazdu w zakresie przedmiotowego podatku będzie mniej korzystna od sytuacji obywateli, mających w tym państwie stałe miejsce zamieszkania oraz, w razie konieczności, czy taka różnica traktowania jest uzasadniona względami obiektywnymi i niezależnymi od miejsca zamieszkania osób, których dotyczy, a także proporcjonalna do celu, jakiemu przepisy krajowe mają w uzasadniony sposób służyć.
______
(1) Dz.U. C 323 z 21.12.2002.