Sprawa C-363/19: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Stockholms tingsrätt, Patent- och marknadsdomstolen (Szwecja) w dniu 7 maja 2019 r. - Konsumentombudsmannen/Mezina AB.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.246.11

Akt nienormatywny
Wersja od: 22 lipca 2019 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Stockholms tingsrätt, Patent- och marknadsdomstolen (Szwecja) w dniu 7 maja 2019 r. - Konsumentombudsmannen/Mezina AB
(Sprawa C-363/19)

Język postępowania: szwedzki

(2019/C 246/11)

(Dz.U.UE C z dnia 22 lipca 2019 r.)

Sąd odsyłający

Stockholms tingsrätt, Patent- och marknadsdomstolen

Strony w postępowaniu głównym

Stron a skarżąca: Konsumentombudsmannen

Druga strona postępowania: Mezina AB

Pytania prejudycjalne

1)
Czy art. 5 i 6 w związku z art. 10 ust. 1 i art. 28 ust. 5 rozporządzenia nr 1924/2006 1  regulują kwestię ciężaru dowodu przy rozstrzyganiu przez sąd krajowy, czy przedstawiono niedozwolone oświadczenia zdrowotne w sytuacji, w której rzeczon e oświadczenia zdrowotne odpowiadają oświadczeniu objętemu zakresem stosowania art. 13 ust. 2 rozporządzenia nr 1924/2006, ale w której w odniesieniu do wniosku nie wydano jeszcze decyzji o zezwoleniu lub niezezwoleniu, czy też ciężar dowodu jest określany zgodnie z prawem krajowym?
2)
Jeżeli z odpowiedzi na pytanie pierwsze wynika, że przepisy rozporządzenia nr 1924/2006 regulują kwestię ciężaru dowodu, to czy ciężar dowodu spoczywa na przedsiębiorcy przedstawiającym dane oświadczenie zdrowotne, czy też na organie zwracającym się do sądu krajowego o zobowiązanie przedsiębiorcy do powstrzymania się od dalszego przedstawiania oweg o oświadczenia?
3)
Czy w sytuacji takiej jak ta opisana w pytaniu pierwszym art. 5 i 6 w związku z art. 10 ust. 1 i art. 28 ust. 5 rozporządzenia nr 1924/2006 regulują kwestię wymogów dowodowych przy rozstrzyganiu przez sąd krajowy, czy przedstawiono niedozwolone oświadczenia zdrowotne, czy też wymogi dowodowe są określane zgodnie z prawem krajowym?
4)
Jeżeli z odpowiedzi na pytanie trzecie wynika, że przepisy rozporządzenia nr 1924/2006 regulują kwestię wymogów dowodowych, to jakie są obowiązujące wymogi dowodowe?
5)
Czy na odpowiedź na pytania od pierwszego do czwartego ma wpływ okoliczność, że rozporządzenie nr 1924/2006 {w tym art. 3 [akapit drugi] lit. a) owego rozporządzenia} i dyrektywa 2005/29 2  mogą być stosowane łącznie w postępowaniu przed sądem krajowym?
1 Rozporządzenie (WE) nr 1924/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności (Dz.U. 2006, L 404, s. 9).
2 Dyrektywa 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotycząca nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniająca dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. 2005, L 149, s. 22).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.