Sprawa C-361/14 P: Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 13 maja 2014 r. w sprawach połączonych od T-458/10 do T-467/10 i T-471/10 Peter McBride i in. przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 25 lipca 2014 r. przez Komisję Europejską.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.339.14/1

Akt nieoceniany

Wersja od: 29 września 2014 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 13 maja 2014 r. w sprawach połączonych od T-458/10 do T-467/10 i T-471/10 Peter McBride i in. przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 25 lipca 2014 r. przez Komisję Europejską

(Sprawa C-361/14 P)

Język postępowania: angielski

(2014/C 339/16)

(Dz.U.UE C z dnia 29 września 2014 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Bouquet, A. Szmytkowska, pełnomocnicy oraz B. Doherty, barrister)

Pozostałe strony postępowania: Peter McBride, Hugh McBride, Mullglen Ltd, Cathal Boyle, Thomas Flaherty, Ocean Trawlers Ltd, Patrick Fitzpatrick, Eamon McHugh, Eugene Hannigan, Larry Murphy i Brendan Gill

Żądania wnoszącego odwołanie

- uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej (siódma izba) wydanego w dniu 13 maja 2014 r. w sprawach połączonych od T-458/10 do T-467/10 i T-471/10 Peter McBride i in. przeciwko Komisji Europejskiej;

- oddalenie skargi o stwierdzenie nieważności albo, w każdym wypadku, zarzutu pierwszego;

- pomocniczo, przekazanie sprawy Sądowi Unii Europejskiej do ponownego rozpoznania podniesionych przed nim zarzutów, w przedmiocie których Trybunał Unii Europejskiej nie zajął stanowiska; oraz

- obciążenie skarżących w pierwszej instancji kosztami postępowania odwoławczego oraz postępowania przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

W ocenie Komisji zaskarżony wyrok powinien zostać uchylony z następujących powodów:

Po pierwsze, Sąd błędnie zinterpretował i zastosował art. 266 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zwanego dalej "TFEU" lub "traktatem") w związku z art. 263 TFEU oraz zasadę skuteczności, zasadę kompetencji powierzonych, zasadę pewności prawa, zasadę ciągłości porządku prawnego, zasadę stosowania prawa w czasie, zasadę uzasadnionych oczekiwań, a także zasady następstwa przepisów w czasie w zakresie, w jakim Sąd stwierdził nieważność niektórych decyzji Komisji wydanych w celu wykonania obowiązków nałożonych na nią w wyroku w sprawach połączonych do T-218/03 do T-241/03 Boyle i in. przeciwko Komisji oraz w wyroku w sprawach połączonych C-373/06 P, C-379/06 P i C-382/06 P Flaherty i in. przeciwko Komisji. W zaskarżonym wyroku stwierdzono, że Komisja miała obowiązek podjęcia stosownych środków w celu wykonania tych wyroków, lecz nie miała kompetencji w tym zakresie.

Po drugie, Sąd wystarczająco nie uzasadnił zaskarżonego wyroku oraz nie odniósł się do głównego argumentu Komisji (ani też do kwestii dopuszczalności jednej ze spraw). Tym samym naruszył art. 36 statutu Trybunału Sprawiedliwości oraz art. 81 regulaminu postępowania przed Sądem.