Sprawa C-361/12: Carmela Carratu v. Poste Italiane SpA (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.52.16/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 22 lutego 2014 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 grudnia 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Napoli - Włochy) - Carmela Carratù przeciwko Poste Italiane SpA

(Sprawa C-361/12) ¹

(Polityka społeczna - Dyrektywa 99/70/WE - Porozumienie ramowe w sprawie pracy na czas określony - Zasada niedyskryminacji - Pojęcie warunków pracy - Uregulowanie krajowe przewidujące reżim odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem określenia daty końcowej obowiązywania umowy o pracę różniący się od reżimu odszkodowania mającego zastosowanie do niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę na czas nieokreślony)

(2014/C 52/25)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 22 lutego 2014 r.)

Sąd odsyłający

Tribunale di Napoli

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Carmela Carratù

Strona pozwana: Poste Italiane SpA

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Tribunale di Napoli - Wykładnia klauzuli 4 dyrektywy Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) (Dz.U. L 175, s. 43) - Zakres stosowania - Pojęcie warunków pracy - Horyzontalne stosowanie tej dyrektywy - Pojęcie organu państwa - Wykładnia art. 47 karty praw podstawowych i art. 6 EKPC - Zasada równoważności - Ustawodawstwo krajowe przewidujące w przypadku niezgodnego z prawem ustalenia daty końcowej obowiązywania umowy o pracę za okres pomiędzy przerwaniem stosunku pracy a przywróceniem na stanowisko pracy ogólne odszkodowanie ograniczone do kwoty w wysokości od 2,5-krotności do 12-krotności ostatniego całkowitego rzeczywistego wynagrodzenia miesięcznego - Odszkodowanie niższe zarówno od odszkodowania przewidzianego przez ogólne przepisy prawa cywilnego w przypadku nieuzasadnionej odmowy przyjęcia świadczenia, jak i od odszkodowania przewidzianego w przypadku niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę na czas nieokreślony

Sentencja

1) Klauzulę 4 pkt 1 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, stanowiącego załącznik do dyrektywy Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC), należy interpretować w ten sposób, że może być ona powoływana bezpośrednio wobec organu państwowego, takiego jak Poste Italiane SpA.

2) Klauzulę 4 pkt 1 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony należy interpretować w ten sposób, że pojęcie warunków pracy obejmuje odszkodowanie, do którego zapłaty pracodawca jest zobowiązany na rzecz pracownika z powodu niezgodnego z prawem określenia daty końcowej obowiązywania jego umowy o pracę.

3) Nawet jeżeli wspomniane porozumienie ramowe nie stoi na przeszkodzie wprowadzeniu przez państwa członkowskie bardziej korzystnego traktowania pracowników zatrudnionych na czas określony aniżeli to przewidziane przez owo porozumienie, to klauzulę 4 pkt 1 tego porozumienia ramowego należy interpretować w ten sposób, że nie wymaga ona traktowania w identyczny sposób odszkodowania przyznawanego w przypadku niezgodnego z prawem określenia daty końcowej obowiązywania umowy o pracę oraz odszkodowania przyznawanego w przypadku niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę na czas nieokreślony.

¹ Dz.U. C 295 z 29.9.2012.