Sprawa C-360/16: Bundesrepublik Deutschland v. Aziz Hasan (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.104.5/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 19 marca 2018 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 25 stycznia 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht - Niemcy) - Bundesrepublik Deutschland / Aziz Hasan
(Sprawa C-360/16) 1

(Odesłanie prejudycjalne - Rozporządzenie (UE) nr 604/2013 - Ustalenie państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego - Szczegółowe zasady i terminy do złożenia wniosku o wtórne przejęcie - Nielegalny powrót obywatela państwa trzeciego do państwa członkowskiego, które przeprowadziło przekazanie - Artykuł 24 - Procedura wtórnego przejęcia - Artykuł 27 - Środek zaskarżenia - Zakres kontroli sądowej - Okoliczności, które zaistniały po przekazaniu)

Język postępowania: niemiecki

(2018/C 104/06)

(Dz.U.UE C z dnia 19 marca 2018 r.)

Sąd odsyłający

Bundesverwaltungsgerich.

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Bundesrepublik Deutschland

Strona pozwana: Aziz Hasan

Sentencja

1)
Artykuł 27 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela kraju trzeciego lub bezpaństwowca w związku z motywem 19 tego rozporządzenia oraz art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie ustawodawstwu krajowemu takiemu jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, które przewiduje, że dla sądowej kontroli decyzji o przekazaniu decydujący jest stan faktyczny istniejący w chwili przeprowadzania ostatniej rozprawy przed sądem rozpoznającym odwołanie, a jeżeli rozprawa się nie odbyła - w chwili wydawania przez ten sąd rozstrzygnięcia w przedmiocie odwołania.
2)
Artykuł 24 rozporządzenia nr 604/2013 należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji takiej jak w sprawie w postępowaniu głównym, w której obywatel państwa trzeciego po złożeniu wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej w pierwszym państwie członkowskim został przekazany do tego państwa członkowskiego w następstwie odrzucenia nowego wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w drugim państwie członkowskim, a następnie powrócił bez dokumentu pobytowego na terytorium tego drugiego państwa członkowskiego, obywatel ten może zostać objęty procedurą wtórnego przejęcia oraz że nie jest możliwe wykonanie ponownego przekazania tej osoby do pierwszego z tych państw członkowskich bez przeprowadzenia takiej procedury.
3)
Artykuł 24 ust. 2 rozporządzenia nr 604/2013 należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji takiej jak w sprawie w postępowaniu głównym, w której obywatel państwa trzeciego powrócił bez dokumentu pobytowego na terytorium państwa członkowskiego, które w przeszłości przeprowadziło jego przekazanie do innego państwa członkowskiego, wniosek o wtórne przejęcie powinien zostać wystosowany w terminach przewidzianych w tym przepisie oraz że bieg tych terminów nie może się rozpocząć, zanim wzywające państwo członkowskie dowie się o powrocie danej osoby na jego terytorium.
4)
Artykuł 24 ust. 3 rozporządzenia nr 604/2013 należy interpretować w ten sposób, że jeżeli wniosek o wtórne przejęcie nie został złożony w terminach przewidzianych w art. 24 ust. 2 tego rozporządzenia, państwo członkowskie, na którego terytorium zainteresowana osoba przebywa bez dokumentu pobytowego, jest odpowiedzialne za rozpatrzenie nowego wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej, do którego złożenia osoba ta powinna mieć prawo.
5)
Artykuł 24 ust. 3 rozporządzenia nr 604/2013 należy interpretować w ten sposób, że okoliczność, iż postępowanie odwoławcze w przedmiocie decyzji o odrzuceniu pierwszego wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich nadal jest w toku, nie powinna być traktowana na równi ze złożeniem nowego wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej w tym państwie członkowskim w rozumieniu tego przepisu.
6)
Artykuł 24 ust. 3 rozporządzenia nr 604/2013 należy interpretować w ten sposób, że jeżeli wniosek o wtórne przejęcie nie został złożony w terminach przewidzianych w art. 24 ust. 2 tego rozporządzenia, a zainteresowana osoba nie skorzystała z uprawnienia - które powinno jej przysługiwać - do złożenia nowego wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej
-
państwo członkowskie, na którego terytorium dana osoba przebywa bez dokumentu pobytowego, może nadal skierować wniosek o wtórne przejęcie oraz
-
przepis ten nie zezwala państwu członkowskiemu na wykonanie przekazania tej osoby do innego państwa członkowskiego bez skierowania takiego wniosku
1 Dz.U. C 343 z 19.9.2016.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.