Sprawa C-354/11 P: Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 10 maja 2011 r. w sprawie T-187/10 Emram przeciwko OHIM, wniesione w dniu 6 lipca 2011 r. przez Maurica Emrama.
Dz.U.UE.C.2011.282.7
Akt nienormatywny(Sprawa C-354/11 P)
(2011/C 282/13)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 24 września 2011 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Maurice Emram (przedstawiciel: adwokat M. Benavï)
Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Gucio Gucci Spa
Żądania wnoszącego odwołanie
– Uchylenie wyroku Sądu w zakresie, w jakim wyrok ten oddala skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 11 lutego 2010 r.;
– stwierdzenie nieważności decyzji Izby Odwoławczej na podstawie art. 61 Statutu Trybunału Sprawiedliwości,
– obciążenie OHIM kosztami poniesionymi przez wnoszącego odwołanie przed Sądem i Trybunałem oraz obciążenie spółki Gucci kosztami postępowania przed OHIM i Sądem.
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie powołuje się na naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego(1) oraz na naruszenie art. 17 rozporządzenia Rady nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego(2).
W tym zakresie wnosząca odwołanie podnosi, po pierwsze, że Sąd stwierdził, iż zachodzi prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd nie biorąc pod uwagę wszystkich istotnych elementów niniejszej sprawy, w szczególności nieużywania wcześniejszych znaków na rynku, uwzględnienia charakteru odróżniającego wcześniejszych znaków, rzeczywistej obecności na rynku innych towarów tego samego rodzaju, noszących różne oznaczenia "G" i znaczenia przywiązywanego do tego rodzaju oznaczeń celem identyfikacji oznaczenia handlowego przez właściwy krąg odbiorców. Ponadto wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd dokonał błędnej oceny podobieństwa kolidujących znaków, która wynika z wypaczenia okoliczności stanu faktycznego, niewłaściwej oceny charakteru odróżniającego i dominującego wcześniejszych znaków oraz błędnej oceny charakteru przedmiotowych towarów.
Po drugie wnosząca odwołanie podnosi błędne zastosowanie orzecznictwa Sądu w zakresie, w jakim Sąd nie wziął pod uwagę wcześniejszych decyzji organów krajowych, naruszając art. 17 ww. rozporządzenia nr 207/2009.
W końcu wnosząca odwołanie podnosi naruszenie zasady równego taktowania przez Sąd w zakresie, w jakim dokonał on stronniczej oceny podobieństwa znaków, ignorując element słowny zgłoszonego znaku towarowego i porównując znaki w oparciu o nadmiernie szerokie kryteria.
______
(1) Dz.U. 1994, L 11, s. 1.
(2) Dz.U. L 78, s. 1.