Sprawa C-350/03: Elisabeth Schulte, Wolfgang Schulte v. Bausparkasse Badenia AG (orzeczene wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.86.2/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 8 kwietnia 2006 r.

WYROK TRYBUNAŁU

(wielka izba)

z dnia 25 października 2005 r.

w sprawie C-350/03 Elisabeth Schulte, Wolfgang Schulte przeciwko Bausparkasse Badenia AG(1) (wniosek Landgericht Bochum o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym)

(Ochrona konsumentów - Akwizycja w domu - Zakup nieruchomości - Inwestycja finansowana przez kredyt hipoteczny - Prawo do odstąpienia - Skutki odstąpienia)

(2006/C 86/04)

(Język postępowania: niemiecki)

(Dz.U.UE C z dnia 8 kwietnia 2006 r.)

W sprawie C- 350/03, mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Landgericht Bochum, postanowieniem z dnia 29 lipca 2003 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 8 sierpnia 2003 r., w postępowaniu: Elisabeth Schulte, Wolfgang Schulte przeciwko Bausparkasse Badania AG, Trybunał (wielka izba), w składzie: V. Skouris, Prezes, P. Jann, A. Rosas, prezesi izb, C. Gulmann (sprawozdawca), R. Schintgen, N. Colneric, S. von Bahr, R. Silva de Lapuerta i K. Lenaerts, sędziowie, rzecznik generalny: P. Léger, sekretarz: M.-F. Contet, główny administrator, wydał w dniu 25 października 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

1. Artykuł 3 ust. 2 lit. a) dyrektywy Rady 85/577/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do umów zawartych poza lokalem przedsiębiorstwa należy interpretować w ten sposób, że wyłącza on z zakresu stosowania tej dyrektywy umowy sprzedaży nieruchomości, nawet jeśli stanowią one jedynie część inwestycji finansowej, finansowanej przez kredyt i w ramach której negocjacje przedumowne miały miejsce w warunkach akwizycji w domu zarówno w przypadku umowy sprzedaży nieruchomości, jak i umowy pożyczki służącej wyłącznie finansowaniu.

2. Dyrektywa 85/577 nie sprzeciwia się przepisom krajowym, które przewidują, że jedynym skutkiem odstąpienia od umowy pożyczki jest jej anulowanie, nawet jeśli chodzi o inwestycje finansowe, na które nie zostałaby udzielona pożyczka, gdyby nie nabyto nieruchomości.

3. Dyrektywa 85/577 nie sprzeciwia się:

zobowiązaniu konsumenta, który skorzystał z prawa do odstąpienia zgodnie z tą dyrektywą, do zwrotu pożyczkodawcy kwoty pożyczki, chociaż pożyczka - zgodnie z planem sporządzonym dla celów inwestycji finansowej - służy wyłącznie finansowaniu nieruchomości i jest bezpośrednio wypłacona sprzedawcy nieruchomości;

żądaniu natychmiastowej spłaty pożyczki;

przepisom krajowym, które przewidują w przypadku odstąpienia od umowy kredytu hipotecznego, że konsument zobowiązany jest nie tylko do zwrotu kwoty otrzymanej na podstawie tej umowy, ale dodatkowo do zapłaty na rzecz pożyczkodawcy odsetek stosowanych na rynku.

Jednak w sytuacji gdyby bank zawiadomił konsumenta o przysługującym mu prawie odstąpienia, konsument mógłby uniknąć ryzyka związanego z takimi inwestycjami jak inwestycje będące przedmiotem sprawy toczącej się przed sądem krajowym. Z tego względu art. 4 dyrektywy 85/577 zobowiązuje Państwa Członkowskie, by dbały o to, żeby ich prawo chroniło konsumentów, którzy nie mogli uniknąć takiego ryzyka, poprzez przyjęcie środków, które pozwalają ustrzec konsumenta od poniesienia konsekwencji urzeczywistnienia się takiego ryzyka.

______

(1) Dz.U. C 264 z 01.11.2003

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.