Sprawa C-35/12 P: Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 16 listopada 2011 r. w sprawie T-76/06 ASPLA przeciwko Komisji wniesione w dniu 25 stycznia 2012 r. przez Plasticos Espanoles, S.A. (ASPLA).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.89.15/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 24 marca 2012 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 16 listopada 2011 r. w sprawie T-76/06 ASPLA przeciwko Komisji wniesione w dniu 25 stycznia 2012 r. przez Plasticos Españoles, S.A. (ASPLA)

(Sprawa C-35/12 P)

(2012/C 89/24)

Język postępowania: hiszpański

(Dz.U.UE C z dnia 24 marca 2012 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Plasticos Españoles, S.A. (ASPLA) (przedstawiciele: E. Garayar Gutiérrez i M. Troncoso Ferrer, abogados)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

– Uznanie niniejszego odwołania za dopuszczalne.

– Uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie T-76/06 ASPLA przeciwko Komisji.

– Tytułem żądania ewentualnego, znaczne obniżenie kwoty nałożonej przez Komisję i utrzymanej w mocy przez Sąd Unii Europejskiej grzywny, przy uwzględnieniu wymogów wywodzących się z zasad: proporcjonalności, równego traktowania i niedyskryminacji.

– Obciążenie Komisji kosztami postępowania w obu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

1) Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) i orzecznictwa Trybunału dotyczącego tego postanowienia oraz mylnej interpretacji pojęcia jednolitego i ciągłego naruszenia, jak również naruszenia wymogów proceduralnych dotyczących ciężaru dowodu i postępowania dowodowego.

Zdaniem wnoszącego odwołanie w zaskarżonym wyroku Sąd dokonał błędnej oceny dowodów przedstawionych przez Komisję w celu zastosowania do ASPLA pojęcia jednolitego i ciągłego naruszenia, zarówno względem zarzucanego wnoszącemu odwołanie uczestnictwa w naruszeniach dotyczących sektorów worków z otworami i toreb klockowych, jak również, w odniesieniu do posiadania przez ASPLA wiedzy na temat działań stanowiących naruszenie, do których doszło w podgrupach, w jakich wnoszący odwołanie nie uczestniczył i włączenie tego rodzaju działań do "ogólnego schematu kartelowego".

2) Zarzut drugi dotyczący naruszenia prawa ze względu na to, że Sąd uznał argument dotyczący nieprawidłowości danych o wielkości sprzedaży wziętych pod uwagę przy ustalaniu kary pieniężnej nałożonej na ASPLA za przedstawiony po terminie. Ewentualnie argument ten jest bezpośrednio związany z istnieniem bezwzględnych przeszkód procesowych, których brak oceny przez Sąd stanowi również naruszenie prawa.

W odniesieniu do głównego zarzutu, naruszenie popełnione przez Trybunał wynika z faktu, że powyższy argument nie stanowi nowego zarzutu, lecz rozszerzenie zarzutu podniesionego wcześniej w skardze, jak również na samym użyciu danych o wielkości sprzedaży Grupo Armando Álvares, zamiast danych dotyczących ASPLA, przy ustaleniu sankcji.

W odniesieniu do zarzutu podniesionego tytułem ewentualnym, naruszenie prawa polega na okoliczności, że Sąd nie zbadał ciążącego na Komisji zakresu obowiązku uzasadnienia względem sposobu obliczenia podstawowej kwota grzywny nałożonej na ASPLA.