Sprawa C-348/14: Maria Bucura v. SC Bancpost SA (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.294.15

Akt nienormatywny
Wersja od: 7 września 2015 r.

Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 9 lipca 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Judecătoria Câmpulung - Rumunia) - Maria Bucura/SC Bancpost SA
(Sprawa C-348/14) 1
(Odesłanie prejudycjalne - Ochrona konsumentów - Dyrektywa 87/102/EWG - Artykuł 1 ust. 2 lit. a) - Kredyt konsumencki - Pojęcie konsumenta - Dyrektywa 93/13/EWG - Artykuł 2 lit. b), art. od 3 do 5 i art. 6 ust. 1 - Nieuczciwe warunki - Badanie z urzędu przez sąd krajowy - Warunki "wyrażone prostym i zrozumiałym językiem" - Informacje, które należy podać wierzycielowi)

Język postępowania: rumuński

(2015/C 294/19)

(Dz.U.UE C z dnia 7 września 2015 r.)

Sąd odsyłający

Judecătoria Câmpulung

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Maria Bucura

Strona pozwana: SC Bancpost SA

Przy udziale: Vasile Ciobanu

Sentencja

1)
Artykuł 1 ust. 2 lit. a) dyrektywy Rady z dnia 22 grudnia 1986 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących kredytu konsumenckiego, zmienionej dyrektywą 98/7/WE Parlamentu Europejskiego i rady z dnia 16 lutego 1998 r. oraz art. 2 lit. b) dyrektywy 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy interpretować w ten sposób, iż pojęciem konsumenta w rozumieniu tych przepisów objęta jest osoba fizyczna znajdująca się w sytuacji współdłużnika w ramach umowy zawartej ze sprzedawcą lub dostawcą, jeżeli działa w celu, który można uznać za niezwiązany z jej działalnością handlową lub zawodową.
2)
Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy 93/13 dyrektywy 93/13 należy interpretować w ten sposób, że do sądu krajowego należy dokonanie z urzędu oceny nieuczciwego, w rozumieniu tego przepisu, charakteru warunku umowy zawartej pomiędzy konsumentem a sprzedawcą lub dostawcą, jeżeli sądowi temu znane są okoliczności faktyczne i prawne potrzebne w tym celu.
3)
Artykuły od 3 do 5 dyrektywy 93/13 należy interpretować w ten sposób, że w ramach oceny nieuczciwego charakteru, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 tej dyrektywy, warunków umowy kredytu konsumenckiego, sąd krajowy musi uwzględnić ogół okoliczności towarzyszących zawarciu te umowy. W tym względzie do sądu należy ustalenie czy w rozpatrywanej sprawie konsumentowi podano wszystkie informacje, które mogą mieć wpływ na zakres jego obowiązków pozwalające mu ocenić między innymi całkowity koszt kredytu. W ramach tej oceny decydującą rolę ma po pierwsze to czy warunki umowne zostały wyrażone prostym i zrozumiałym językiem w sposób taki iż umożliwiają przeciętnemu konsumentowi, czyli konsumentowi właściwie poinformowanemu oraz dostatecznie uważnemu i rozsądnemu, na ocenę tego kosztu i po drugie okoliczność związana z brakiem podania w umowie kredytu konsumenckiego informacji uważanych, w świetle charakteru towarów i usług będących jego przedmiotem, za istotne, a w szczególności informacji określonych w art. 4 dyrektywy 87/102 w brzmieniu zmienionym.
1 Dz.U. C 361 z 13.10.2014.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.