Sprawa C-341/14: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Raad van State (Niderlandy) w dniu 14 lipca 2014 r. - J. Harmsen przeciwko Burgemeester van Amsterdam.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.339.9

Akt nieoceniany

Wersja od: 29 września 2014 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Raad van State (Niderlandy) w dniu 14 lipca 2014 r. - J. Harmsen przeciwko Burgemeester van Amsterdam

(Sprawa C-341/14)

Język postępowania: niderlandzki

(2014/C 339/10)

(Dz.U.UE C z dnia 29 września 2014 r.)

Sąd odsyłający

Raad van State

Strony w postępowaniu głównym

Wnoszący odwołanie: J. Harmsen

Druga strona postępowania: Burgemeester van Amsterdam

Pytania prejudycjalne

1) Czy rozdział III dyrektywy 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącej usług na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 376, s. 36) ma zastosowanie do czysto krajowych sytuacji oraz czy przy ocenie kwestii, czy rozdział ten znajduje zastosowanie, stosuje się orzecznictwo Trybunału dotyczące postanowień traktatu w zakresie swobody przedsiębiorczości i swobodnego przepływu usług w czysto krajowych sytuacjach?

2) Jeżeli odpowiedź na pytanie pierwsze brzmi w ten sposób, że orzecznictwo Trybunału dotyczące postanowień traktatu w zakresie swobody przedsiębiorczości i swobodnego przepływu usług w czysto krajowej sytuacji stosuje się przy ocenie kwestii, czy rozdział III dyrektywy 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącej usług na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 376, s. 36) ma zastosowanie, to:

a) czy sądy krajowe muszą stosować przepisy rozdziału III dyrektywy 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącej usług na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 376, s. 36) w przypadku takim jak niniejszy, w którym usługodawca nie prowadzi przedsiębiorstwa w sposób transgraniczny ani nie świadczy usług transgranicznych, a mimo to powołuje się na te przepisy?

b) czy dla odpowiedzi na powyższe pytanie istotne jest, że osoba prowadząca dom publiczny świadczy usługi głównie na rzecz prostytutek, które mają status pracowników niezależnych i pochodzą z innych państw członkowskich niż Niderlandy?

c) czy w celu udzielenia odpowiedzi na powyższe pytanie trzeba ustalić, czy przedsiębiorstwa mające siedzibę w innych państwach członkowskich były lub będą rzeczywiście zainteresowane utworzeniem domu publicznego z witryną okienną w Amsterdamie?

3) O ile usługodawca może się powołać na przepisy rozdziału III dyrektywy 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącej usług na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 376, s. 36): czy art. 10 ust. 2 lit. c) tej dyrektywy stoi na przeszkodzie wymogowi takiemu jak wymóg będący przedmiotem sporu w niniejszej sprawie, że właścicielowi domów publicznych z witryną okienną wolno wynajmować pokoje na godziny tylko prostytutkom, które są w stanie porozumieć się z osobą prowadzącą dom publiczny w zrozumiałym dla niej języku?