Sprawa C-340/10: Skarga wniesiona w dniu 29 czerwca 2010 r. - Komisja Europejska przeciwko Republice Cypryjskiej.
Dz.U.UE.C.2010.246.30/2
Akt nienormatywny(Sprawa C-340/10)
(2010/C 246/51)
Język postępowania: grecki
(Dz.U.UE C z dnia 11 września 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: Georgios Zavvos i Donatella Recchia)
Strona pozwana: Republika Cypryjska
Żądania strony skarżącej
Skarżąca wnosi do Trybunału o:
– stwierdzenie, że:
– Republika Cypryjska, nie włączywszy terenu jeziora Paralimni do krajowego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty, naruszyła zobowiązania, które na niej ciążą zgodnie z art. 4 ust. 1 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory;
– Republika Cypryjska, tolerując działalność, która poważnie zagraża cechom ekologicznym jeziora Paralimni, oraz nie przedsięwziąwszy środków ochronnych koniecznych do zachowania populacji gatunku Natrix natrix cypriaca, który ma znaczenie ekologiczne dla jeziora Paralimni i zapory Xyliatos, naruszyła zobowiązania ciążące na niej zgodnie z dyrektywą 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory w wykładni nadanej jej przez Trybunał Sprawiedliwości w wyrokach w sprawach: C-117/03 i C-244/05;
– nie podjąwszy działań koniecznych do ustanowienia systemu ścisłej ochrony Natrix natrix cypriaca, Republika Cypryjska naruszyła zobowiązania ciążące na niej zgodnie z art. 12 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory;
– obciążenie Republiki Cypryjskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Komisja utrzymuje, że Republika Cypryjska, nie włączywszy w grudniu 2009 r. całego terenu jeziora Paralimni do krajowego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty, naruszyła zobowiązania, które na niej ciążą zgodnie z art. 4 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory. Republika Cypryjska nie zakwestionowała konieczności włączenia jeziora Paralimni do wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty. Mimo to jezioro nie zostało włączone do krajowego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty przed upływem terminu wyznaczonego w uzasadnionej opinii. W dniu 24 listopada 2009 r. Republika Cypryjska powiadomiła Komisję, że jezioro Paralimni zostało oficjalnie ujęte w sieci "Natura 2000", ważny północny brzeg jeziora nie został jednak włączony do terenów mających znaczenie dla Wspólnoty. W dniu 24 kwietnia 2009 r. w Dzienniku Urzędowym Republiki Cypryjskiej opublikowana została zmiana planu zagospodarowania jeziora, zgodnie z którą północny brzeg jeziora został przekształcony w teren przeznaczony pod zabudowę. Komisja jest zdania, że ograniczenie zasięgu siedliska nie jest uzasadnione oraz że Republika Cypryjska, nie włączywszy całego terenu jeziora Paralimni do krajowego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty, naruszyła art. 4 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG.
Ponadto Komisja uważa, że określona szkodliwa działalność prowadzona na terenie jeziora Paralimni (w szczególności nielegalny pobór wody, rozwój budownictwa, przeprowadzanie wyścigów motorowych i prowadzenie strzelnicy) degradują i niszczą siedlisko gatunku oraz że w związku z tym Republika Cypryjska, nie przedsięwziąwszy środków ochronnych koniecznych do zachowania populacji gatunku Natrix natrix cypriaca, naruszyła zobowiązania ciążące na niej zgodnie z dyrektywą 92/43/EWG w wykładni nadanej jej w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości (w wyrokach w sprawach: C-117/03 i C-244/05).
Co więcej, Komisja twierdzi, że taka działalność jak rozwój budownictwa na spornym obszarze i wydzielanie działek budowlanych na północnym brzegu jeziora wywarła negatywny wpływ na siedlisko gatunku endemicznego i jego populację. Wobec tego Republika Cypryjska, nie podjąwszy działań koniecznych do ustanowienia i wprowadzenia w życie systemu ścisłej ochrony zaskrońca wodnego Natrix natrix cypriaca poprzez zastosowanie "spójnych i skoordynowanych środków o charakterze prewencyjnym", naruszyła zobowiązania ciążące na niej na podstawie art. 12 ust. 1 lit. a) i b) w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory.