Sprawa C-336/07: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Hannover (Niemcy) w dniu 19 lipca 2007 r. - Kabel Deutschland Vertrieb und Service GmbH & Co. KG przeciwko Niedersächsische Landesmedienanstalt für privaten Rundfunk.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2007.247.5/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 października 2007 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Hannover (Niemcy) w dniu 19 lipca 2007 r. - Kabel Deutschland Vertrieb und Service GmbH & Co. KG przeciwko Niedersächsische Landesmedienanstalt für privaten Rundfunk

(Sprawa C-336/07)

(2007/C 247/07)

(Dz.U.UE C z dnia 20 października 2007 r.)

Język postępowania: niemiecki

Sąd krajowy

Verwaltungsgericht Hannover

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Kabel Deutschland Vertrieb und Service GmbH

& Co. KG

Strona pozwana: Niedersächsische Landesmedienanstalt für privaten Rundfunk

Interwenienci: Norddeutscher Rundfunk, Hamburg oraz 39 innych

Pytania prejudycjalne

1) Czy taki przepis jak § 37 ust. 1 dolnosaksońskiej ustawy o środkach przekazu (Niedersächsisches Mediengesetz) jest zgodny z art. 31 ust. 1 dyrektywy 2002/22/EWG o usłudze powszechnej, jeśli operator sieci kablowej musi wprowadzać do ponad połowy kanałów, które są dostępne i trwale eksploatowane w sposób analogowy w jego sieci, programy - które wprawdzie w odniesieniu do Dolnej Saksonii, a nie całego obszaru - są już rozpowszechniane drogą naziemną zgodnie ze standardem DVB-T?

2) Czy taki przepis jak § 37 ust. 1 dolnosaksońskiej ustawy o środkach przekazu jest zgodny z art. 31 ust. 1 dyrektywy 2002/22/EWG o usłudze powszechnej, jeśli operator sieci kablowej musi wprowadzać programy telewizyjne do jego analogowych sieci kablowych także na obszarze kraju związkowego, na którym użytkownik końcowy tej sieci mógłby w każdym razie odbierać te same programy telewizyjne drogą naziemną zgodnie ze standardem DVB -T za pomocą anteny naziemnej i dekodera?

3) Czy pojęcie "telewizyjne usługi nadawcze" w rozumieniu art. 31 ust. 1 zdanie 1 dyrektywy 2002/22/WE o usłudze powszechnej obejmuje także dostawców oferujących usługi medialne, względnie telemedia, przykładowo telezakupy?

4) Czy taki przepis jak § 37 ust. 2 dolnosaksońskiej ustawy o środkach przekazu jest zgodny z art. 31 ust. 1 dyrektywy 2002/22/EWG o usłudze powszechnej, jeśli w przypadku niedoboru kanałów właściwy organ krajowy musi określić kolejność wnioskodawców, która prowadzi do pełnego zajęcia kanałów, którymi dysponuje operator sieci kablowej?