Sprawa C-334/07 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (piąta izba) wydanego w dniu 3 maja 2007 r. w sprawie T-357/02 Freistaat Sachsen przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 18 lipca 2007 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich.
Dz.U.UE.C.2007.223.6/2
Akt nienormatywny(Sprawa C-334/07 P)
(2007/C 223/07)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 22 września 2007 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciel: Kilian Gross, działający w charakterze pełnomocnika)
Druga strona postępowania: Freistaat Sachsen
Żądania wnoszącego odwołanie
– uchylenie w całości wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich z dnia 3 maja 2007 r. w sprawie T-357/02 Freistaat Sachsen przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich;
– wydanie orzeczenia ostatecznego w sprawie i oddalenie skargi jako bezzasadnej;
– obciążenie skarżącej w pierwszej instancji zarówno kosztami niniejszego odwołania, jak i kosztami poniesionymi w pierwszej instancji w sprawie T-357/02.
Zarzuty i główne argumenty
Komisja ocenia, że zaskarżony wyrok narusza art. 88 ust. 2 i 3 WE, art. 249 ust. 2 WE, art. 254 ust. 2 zdanie drugie WE, art. 3 i nast. regulaminu oraz art. 10 ust. 1 rozporządzenia o zwolnieniach MŚP z powodu tego, że Sąd nie wiedział, że badanie legalności zaskarżonej decyzji (2003/226/WE)(1) należało przeprowadzić wyłącznie na podstawie przepisów rozporządzenia o zwolnieniach MŚP [rozporządzenie (WE) nr 70/ 2001](2).
Komisja podnosi, że rozporządzenie o zwolnieniach MŚP weszło w życie przed wydaniem zaskarżonej decyzji, a więc natychmiast znajdowało ono zastosowanie. Komisja twierdzi, że Sąd Pierwszej Instancji niesłusznie odmówił zastosowania rozporządzenia o zwolnieniach MŚP, biorąc pod uwagę, że Sąd narusza prawo, zakładając, że zastosowanie rozporządzenia o zwolnieniach MŚP w przypadku zaskarżonej decyzji miałoby moc wsteczną.
Tytułem żądania ewentualnego Komisja podnosi, że zaskarżony wyrok narusza także art. 2 ust. 2 oraz art. 4 ust. 5 regulaminu [rozporządzenie (WE) nr 659/1999](3), ponieważ Sąd popełnił błąd w odniesieniu do kryteriów kontroli i wymogów pełnego zgłoszenia.
______
(1) Dz.U. L 91, str. 13.
(2) Dz.U. L 10, str. 33.
(3) Dz.U. L 83, str. 1.