Sprawa C-333/20: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 7 kwietnia 2022 r. - Berlin Chemie A. Menarini SRL v. Administraţia Fiscală pentru Contribuabili Mijlocii Bucureşti - Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2022.213.8

Akt nienormatywny

Wersja od: 30 maja 2022 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 7 kwietnia 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel Bucuresti - Rumunia) - Berlin Chemie A. Menarini SRL/Administratia Fiscala pentru Contribuabili Mijlocii Bucureęti - Directia Generała Regionala a Finantelor Publice Bucureęti

(Sprawa C-333/20) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuł 44 - Miejsce świadczenia usług - Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 - Artykuł 11 ust. 1 - Świadczenie usług - Miejsce opodatkowania - Pojęcie "stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej" - Spółka państwa członkowskiego powiązana ze spółką znajdującą się w innym państwie członkowskim - Odpowiednia struktura w zakresie zaplecza personalnego i technicznego - Zdolność do odbioru i wykorzystywania usług świadczonych na własne potrzeby stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - Usługi marketingowe, regulacyjne, reklamowe i reprezentacji świadczone przez spółkę powiązaną na rzecz spółki będącej odbiorcą]

Język postępowania: rumuński

(2022/C 213/08)

(Dz.U.UE C z dnia 30 maja 2022 r.)

Sąd odsyłający

Curtea de Apel Bucuresti

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Berlin Chemie A. Menarini SRL

Druga strona postępowania: Administratia Fiscalä pentru Contribuabili Mijlocii Bucuresti - Directia Generalä Regionala a Finantelor Publice Bucuresti

przy udziale: Berlin Chemie AG

Sentencja

Artykuł 44 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r., i art. 11 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że spółka mająca siedzibę w jednym państwie członkowskim nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w innym państwie członkowskim ze względu na to, iż posiada tam spółkę zależną, która na podstawie umów udostępnia jej zaplecze techniczne i personalne, za pomocą których świadczy ona, na zasadach wyłączności, usługi marketingowe, regulacyjne, reklamowe i reprezentacji, mogące mieć bezpośredni wpływ na wielkość sprzedaży.

¹ Dz.U. C 339 z dnia 12.10.2020.