Sprawa C-331/16: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Den Haag, miejsce posiedzeń: Middelburg (Niderlandy) w dniu 13 czerwca 2016 r. - K/Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.326.11/1

Akt nieoceniany

Wersja od: 5 września 2016 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Den Haag, miejsce posiedzeń: Middelburg (Niderlandy) w dniu 13 czerwca 2016 r. - K/Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

(Sprawa C-331/16)

Język postępowania: niderlandzki

(2016/C 326/20)

(Dz.U.UE C z dnia 5 września 2016 r.)

Sąd odsyłający

Rechtbank Den Haag, miejsce posiedzeń: Middelburg

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: K

Strona pozwana: Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

Pytania prejudycjalne

1. Czy na podstawie art. 27 ust. 2 dyrektywy 2004/38/WE ¹ możliwe jest wydanie decyzji o uznaniu za osobę niepożądaną obywatela Unii, w odniesieniu do którego, tak jak w niniejszej sprawie, prawomocnie stwierdzono, iż znajduje wobec niego zastosowanie art. 1(F) lit. a) i b) Konwencji dotyczącej statusu uchodźców, ponieważ wobec poważnego charakteru przestępstw, których dotyczy ten przepis, należy wychodzić z założenia, że zagrożenie dla jednego z podstawowych interesów społecznych co do zasady jest ciągle aktualne?

2. W razie udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie 1: W jaki sposób w związku z planowanym wydaniem decyzji o uznaniu za osobę niepożądaną należy dokonywać oceny, czy zachowanie wyżej wymienionego obywatela Unii, w przypadku którego uznano, iż znajduje zastosowanie art. 1(F) lit. a) i b) Konwencji dotyczącej statusu uchodźców, należy uważać za rzeczywiste, aktualne i dostatecznie poważne zagrożenie dla jednego z podstawowych interesów społecznych? Jak dalece należy przy tym uwzględniać fakt, że zachowania w rozumieniu art. 1(F) [Konwencji dotyczącej statusu uchodźców] - tak jak w niniejszym przypadku w okresie między 1992 a 1994 r. - miały miejsce w dalekiej przeszłości?

3. Jaką rolę odgrywa zasada proporcjonalności przy ocenie kwestii, czy wobec obywatela Unii, w przypadku którego - jak w niniejszej sprawie - uznano, iż znajduje zastosowanie art. 1(F) lit. a) i b) Konwencji dotyczącej statusu uchodźców, może zostać wydana decyzja o uznaniu za osobę niepożądaną? Czy należy w związku z tym - lub niezależnie od tego - uwzględnić czynniki, wymienione w art. 28 ust. 1 dyrektywy pobytowej? Czy należy w związku z tym - lub niezależnie od tego - uwzględnić także wymieniony w art. 28 ust. 3 lit. a) tej dyrektywy dziesięcioletni okres zamieszkiwania w przyjmującym państwie członkowskim? Czy czynniki zawarte w pkt 3.3. wytycznych w celu skuteczniejszej transpozycji i stosowania dyrektywy 2004/38/WE [KOM (2009) 313] należy uwzględniać bez wyjątku?

¹ Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium Państw Członkowskich, zmieniająca rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylająca dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 158, s. 77).