Sprawa C-330/18 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 7 marca 2018 r. w sprawie T-624/16, Gollnisch / Parlament, wniesione w dniu 7 maja 2018 r. przez Bruna Gollnischa.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.240.31

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 lipca 2018 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 7 marca 2018 r. w sprawie T-624/16, Gollnisch / Parlament, wniesione w dniu 7 maja 2018 r. przez Bruna Gollnischa

(Sprawa C-330/18 P)

Język postępowania: francuski

(2018/C 240/34)

(Dz.U.UE C z dnia 9 lipca 2018 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Bruno Gollnisch (przedstawiciel: adwokat B. Bonnefoy-Claudet)

Druga strona postępowania: Parlament Europejski

Żądania wnoszącego odwołanie

Żądania skierowane przeciwko zaskarżonemu wyrokowi:

- uchylenie wyroku Sądu z dnia 7 marca 2018 r. w sprawie T-624/16;

- wydanie orzeczenia w podniesionych kwestiach zgodnie z orzecznictwem;

- przekazanie sprawy do Sądu celem ponownego rozpoznania;

- zasądzenie na rzecz skarżącego kwoty 12 500 EUR tytułem kosztów postępowania poniesionych w postepowaniu odwoławczym;

- obciążenie Parlamentu kosztami.

Na wypadek dopuszczenia odwołania wnoszący je przedstawia następujące żądania:

- rozstrzygniecie sporu co do istoty sprawy, w razie gdyby Trybunał uznał, że jest wystarczająco poinformowany;

- stwierdzenie nieważności: decyzji sekretarza generalnego Parlamentu Europejskiego z dnia 1 lipca 2016 r ., doręczenia i środków wykonawczych zawartych w piśmie dyrektora generalnego ds. finansów z dnia 6 lipca 2016 r. oraz noty obciążeniowej nr 2016-914 z dnia 5 lipca 2016 r.;

- uwzględnienie żądań skarżącego przedstawionych w pierwszej instancji;

- zasądzenie na rzecz skarżącego kwoty 20 000 € tytułem zadośćuczynienia;

- obciążenie Parlamentu wszystkimi kosztami postępowania.

Żądania wysuniete tytułem ewentualnym:

- postanowienie o zawieszeniu postępowania do czasu zakończenia postępowania karnego we Francji;

- zarządzenie, że wykonanie decyzji sekretarza generalnego zostanie w międzyczasie zawieszone, a kwoty odliczone w tym zakresie zostaną zwrócone w całości skarżącemu.

Zarzuty i główne argumenty

1. Zarzut pierwszy dotyczący braku właściwości sekretarza generalnego i naruszenia art. 25 ust. 3 regulaminu Parlamentu

Zaskarżony wyrok przyznaje sekretarzowi generalnemu kompetencje decyzyjne uprawniające go do samodzielnego zatwierdzenia istnienia nienależnej zapłaty, podczas gdy zgodnie z przepisami i wcześniejszym orzecznictwem ma on jedynie kompetencje w zakresie instruowania, proponowania i wykonywania.

2. Zarzut drugi dotyczący nieprzestrzegania zasad una via electa oraz "le pénal tient le civil en état" (postępowanie cywilne musi zostać zawieszone w oczekiwaniu na zakończenie postępowania karnego).

W zaskarżonym wyroku niesłusznie stwierdzono, że przywoływana zasada jest zasadą prawa krajowego, a nie europejskiego, i że przedmiotowa sprawa nie powoduje żadnego aspektu karnego.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia prawa do obrony

W drodze zaskarżonego wyroku:

1) nie przywrócono skarżącemu prawa podstawowego do bycia wysłuchanym, podczas gdy był go pozbawiony w toku całego postępowania;

2) zatwierdzono opis zwykłych podejrzeń ze strony administracji Parlamentu, podczas gdy chodziło o bezpodstawne zarzuty przeciwko skarżącemu w toku omawianego postępowania a zmienny i nieprecyzyjny charakter tych zarzutów był przeszkodą w przedstawieniu użytecznej obrony;

3) nie uwzględniono konsekwencji milczenia administracji na korespondencję skarżącego, w której zadawał pytania na temat dokładnego charakteru dowodów pracy jego asystenta, których od niego oczekiwano.

4. Zarzut czwarty dotyczący dyskryminującego traktowania oraz fumus persecutionis, a także nieprawidłowej zmiany ciężaru dowodu

W zaskarżonym wyroku nie zakwalifikowano jako takie poszlak dyskryminującego traktowania lub fumus persecutionis i wykluczono możliwość analogicznego zastosowania orzecznictwa przywołanego przez skarżącego do przypadków dyskryminacji politycznej.

5. Zarzut piąty dotyczący niewystarczającego uzasadnienia oraz naruszenia art. 41 karty praw podstawowych

W zaskarżonym wyroku niesłusznie orzeczono, że dokumenty przejściowe w postępowaniu o odzyskanie nienależnych płatności nie miały wartości prawnej w odniesieniu do ważności tego postępowania, a tym samym do aktu końcowego. W zaskarżonym wyroku nie wyciągnięto zatem żadnych konsekwencji z tego, że zarówno zmiany uzasadnienia, jak i milczenie administracji w kontekście próśb skarżącego o uściślenie nie pozwoliły mu dowiedzieć się, w jaki sposób miał wykazać brak wykroczenia.

6. Zarzut szósty dotyczący naruszenia zasad pewności prawa i uzasadnionych oczekiwań

W zaskarżonym wyroku uznano, że potrzeba zachowania przez posła dowodów pracy jego asystentów nie ma mocy wstecznej ani wiążącej.

7. Zarzut siódmy dotyczący niewłaściwej kwalifikacji dowodów, przeinaczenia faktów i wewnętrznie sprzecznego uzasadnienia

W zaskarżonym wyroku jednostronnie, a posteriori, bez podstawy prawnej i bez spójności, opracowano teorię uznanych i dopuszczalnych sposobów przedstawienia pracy asystenta, arbitralnie odrzucono te przedstawione przez skarżącego i zarzucono mu, że nie przedstawił nowych dowodów w toku postępowania.

8. Zarzut ósmy dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności

W zaskarżonym wyroku stwierdzono z jednej strony, że przepisy wykonawcze nie pozostawiają sekretarzowi generalnemu żadnego zakresu uznania przy podejmowaniu decyzji, a z drugiej strony, że skarżący nie przedstawił żadnej wystarczającej argumentacji w odniesieniu do przepisów wykonawczych lub przepisów, na których są oparte.