Sprawa C-330/05: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Hovrätten för Övre Norrland, wydanym w dniu 22 sierpnia 2005 r. w sprawie Fredrik Granberg przeciwko Lokal Aklagaren I Haparanda.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.271.17/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 29 października 2005 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Hovrätten för Övre Norrland, wydanym w dniu 22 sierpnia 2005 r. w sprawie Fredrik Granberg przeciwko Lokal Åklagaren I Haparanda

(Sprawa C-330/05)

(2005/C 271/31)

(Język postępowania: szwedzki)

(Dz.U.UE C z dnia 29 października 2005 r.)

W dniu 6 września 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Hovrätten för Övre Norrland, wydanym w dniu 22 sierpnia 2005 r. w sprawie Fredrik Granberg przeciwko Lokal Åklagaren I Haparanda.

Hovrätten för Övre Norrland zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1. Czy art. 9 ust. 3 dyrektywy 92/12 zezwala Państwom Członkowskim na wyłączenie mazutu za pomocą przepisu o charakterze generalnym, z zakresu stosowania art. 8 dyrektywy z takim skutkiem, że Państwo Członkowskie może postanowić, iż osoba prywatna, która sama i dla własnego użytku nabyła mazut w innym Państwie Członkowskim, gdzie produkt ten został dopuszczony do obrotu, i która sama przetransportowała go do Państwa Członkowskiego przeznaczenia jest zobowiązana do zapłacenia podatku akcyzowego w tym ostatnim Państwie Członkowskim niezależnie od sposobu, w jaki mazut został przetransportowany?

2. W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie pierwsze, czy art. 9 ust. 3 dyrektywy jest zgodny z podstawowymi zasadami Traktatu dotyczącymi swobodnego przepływu towarów, jak również z zasadą proporcjonalności wobec tego, że celem art. 9 ust. 3 dyrektywy wydaje się być zniechęcanie osób prywatnych do transportowania olejów mineralnych poprzez ustanowienie wyjątku od zasady ogólnej, zgodnie z którą w przypadku towarów nabytych przez osoby prywatne dla własnego użytku i przetransportowane przez nich samych podatek akcyzowy jest pobierany w Państwie Członkowskim, gdzie towary te zostały nabyte? Czy taki cel jest zgodny z podstawą prawną dyrektywy wskazaną przez Radę, czy też art. 9 ust. 3 jest niezgodny z prawem?

3. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze, czy dokonany przez osobę prywatną transport 3 000 litrów mazutu w trzech kontenerach IBC (na produkty płynne luzem), które mogłyby być dopuszczone do transportu substancji niebezpiecznych, zwłaszcza płynnych, w ramach wykonywania działalności gospodarczej, umieszczonych na ciężarówce stanowi nietypowy środek transportu w rozumieniu art. 9 ust. 3 dyrektywy 92/12?

4. Czy jest zgodne z art. 7 ust. 4 dyrektywy 92/12, wydanie przez Państwo Członkowskie przepisu, na podstawie którego osoba prywatna, która sama nabyła dla własnego użytku mazut w innym Państwie Członkowskim, gdzie produkt ten został dopuszczony do obrotu, i która sama przetransportowała do docelowego Państwa Członkowskiego nietypowym środkiem transportu w rozumieniu art. 9 ust. 3 dyrektywy, jest zobowiązana do ustanowienia zabezpieczenia zapłaty podatku akcyzowego, jak również do posiadania w trakcie dokonywania transportu uproszczonego dokumentu towarzyszącego oraz dowodu ustanowienia zabezpieczenia zapłaty podatku akcyzowego?

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.