Sprawa C-33/22, Österreichische Datenschutzbehörde: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 16 stycznia 2024 r. - - Österreichische Datenschutzbehörde v. WK
Dz.U.UE.C.2024.1653
Akt nienormatywnyWyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 16 stycznia 2024 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof - Autriche) - Österreichische Datenschutzbehörde/WK
(Sprawa C-33/22 1 , Österreichische Datenschutzbehörde)
[Odesłanie prejudycjalne - Ochrona osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych - Artykuł 16 TFUE - Rozporządzenie (UE) 2016/679 - Artykuł 2 ust. 2 lit. a) - Zakres stosowania - Wyłączenia - Działalność nieobjęta zakresem stosowania prawa Unii - Artykuł 4 ust. 2 TUE - Działalność dotycząca bezpieczeństwa narodowego - Komisja śledcza powołana przez parlament państwa członkowskiego - Artykuł 23 ust. 1 lit. a) i h) oraz art. 51 i 55 rozporządzenia (UE) nr 2016/679 - Kompetencje organu nadzoru w zakresie ochrony danych - Artykuł 77 - Prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego - Bezpośrednia skuteczność]
(C/2024/1653)
(Dz.U.UE C z dnia 4 marca 2024 r.)
Sąd odsyłający
Verwaltungsgerichtshof
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Österreichische Datenschutzbehörde
Druga strona postępowania: WK
przy udziale: Präsident des Nationalrates
Sentencja
1) Artykuł 16 ust. 2 zdanie pierwsze TFUE oraz art. 2 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych)
należy interpretować w ten sposób, że:
nie można uznać, że dana działalność sytuuje się poza zakresem stosowania prawa Unii, a zatem nie ma do niej zastosowania to rozporządzenie, z tego tylko powodu, że działalność ta jest wykonywana przez komisję śledczą powołaną przez parlament państwa członkowskiego w ramach wykonywania jego uprawnień z zakresu kontroli władzy wykonawczej.
2) Artykuł 2 ust. 2 lit. a) rozporządzenia 2016/679, rozpatrywany w świetle motywu 16 tego rozporządzenia, należy interpretować w ten sposób, że:
działalności komisji śledczej powołanej przez parlament państwa członkowskiego w ramach wykonywania jego uprawnień z zakresu kontroli władzy wykonawczej, której przedmiotem jest przeprowadzenie dochodzenia w sprawie działań policyjnego organu ochrony państwa ze względu na podejrzenie wywierania nacisków politycznych na ten organ, nie można jako takiej uznać za działalność dotyczącą bezpieczeństwa narodowego, która sytuuje się poza zakresem stosowania prawa Unii w rozumieniu tego przepisu.
3) Artykuł 77 ust. 1 i art. 55 ust. 1 rozporządzenia 2016/679
należy interpretować w ten sposób, że:
w przypadku gdy państwo członkowskie zdecydowało się, na podstawie art. 51 ust. 1 tego rozporządzenia, ustanowić jeden organ nadzorczy, nie przyznając mu jednak kompetencji do nadzorowania stosowania tego rozporządzenia przez komisję śledczą powołaną przez parlament tego państwa członkowskiego w ramach wykonywania jego uprawnień z zakresu kontroli władzy wykonawczej, wspomniane przepisy bezpośrednio przyznają temu organowi właściwość do rozpoznawania skarg dotyczących przetwarzania danych osobowych przez wspomnianą komisję śledczą.