Sprawa C-327/08: Skarga wniesiona w dniu 17 lipca 2008 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Francuskiej.
Dz.U.UE.C.2008.285.15/3
Akt nienormatywny(Sprawa C-327/08)
(2008/C 285/26)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 8 listopada 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: G. Rozet i D. Kukovec, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Republika Francuska
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie, że:
przyjmując i utrzymując w mocy art. 44-1 dekretu nr 2005-1308 z dnia 20 października 2005 r., art. 46-1 dekretu nr 2005-1742 z dnia 30 grudnia 2005 r. i art. 80- 1-1o dekretu nr 2006-975 z dnia 1 sierpnia 2006, w zakresie, w jakim przepisy te umożliwiają instytucjom zamawiającymi lub podmiotom zamawiającym na skrócenie rozsądnego terminu, który należy zachować między powiadomieniem oferentów a podpisaniem umowy w sprawie udzielenia zamówienia, bez żadnych ograniczeń czasowych i bez uprzedniego ustanowienia w krajowych przepisach jakiegokolwiek obiektywnego warunku,
oraz
przyjmując i utrzymując w mocy art. 1441-1 nowego kodeksu postępowania cywilnego, w brzmieniu zmienionym przez dekret nr 2005-1308 z dnia 20 października 2005 r., w zakresie w jakim przepis ten przyznaje dziesięciodniowy termin na odpowiedź właściwej instytucji zamawiającej lub właściwego podmiotu zamawiającego, uniemożliwiający jakiekolwiek przedumowne zarządzenie tymczasowe przed udzieleniem tej odpowiedzi, który to termin nie zawiesza biegu terminu który należy zachować między powiadomieniem oferentów a podpisaniem umowy w sprawie udzielenia zamówienia,
Republika Francuska uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy dyrektywy 89/665/EWG(1) i dyrektywy 92/13/EWG(2), zgodnie z ich wykładnią udzieloną przez Trybunał Sprawiedliwości w wyrokach w sprawie C-81/98 Alcatel i C-212/02 Komisja przeciwko Austrii, a konkretnie na mocy art. 2 ust. 1 dyrektywy 89/665/EWG i art. 2ust. 1 dyrektywy 92/13/EWG;
– obciążenie Republiki Francuskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie swojej skargi Komisja podnosi dwa zarzuty.
W pierwszym z nich Komisja zarzuca pozwanej umożliwienie instytucjom zamawiającym, w pilnych przypadkach, skrócenia do mniej niż 10 dni minimalnego terminu, który należy zachować między powiadomieniem wszystkich oferentów o decyzji o udzieleniu zamówienia a podpisaniem umowy w sprawie udzielenia tego zamówienia. Po pierwsze bowiem, ocenę pilnego charakteru sprawy, o którym mowa we francuskich uregulowaniach, pozostawiono swobodnemu uznaniu instytucji zamawiającej, nie nakładając żadnego obiektywnego warunku. Po drugie, w uregulowaniach tych brak jest jakiejkolwiek gwarancji, że oferentów informuje się o tym, o ile dni skrócono termin, co mogłoby spowodować, że oferenci ci wystąpią o zastosowanie przedumownego środka tymczasowego przeciwko decyzji o udzieleniu zamówienia na etapie, na którym umowa o jego udzieleniu będzie już podpisana. Taka sytuacja byłaby w oczywisty sposób niezgodna z celem dyrektyw 89/665/EWG i 92/13/EWG, popartym orzecznictwem Trybunału, który polega na ustanowieniu skutecznych i szybkich dróg odwoławczych od niezgodnych prawem decyzji instytucji zamawiających, na takim etapie, na którym naruszenia te mogą być wciąż jeszcze naprawione.
W drugim zarzucie Komisja podnosi ponadto, że pozwana pozbawia skuteczności te dyrektywy, ustanawiając we francuskich uregulowaniach etap poprzedzający, na którym obowiązkowo należy wezwać instytucję zamawiającą do usunięcia uchybienia, w trakcie czego bieg terminu, który należy zachować między powiadomieniem oferentów a podpisaniem umowy w sprawie udzielenia zamówienia nie ulega zawieszeniu. Jeżeli bowiem wniesienie środka odwoławczego przez odrzuconego oferenta byłoby wykluczone w trakcie trwania terminu na odpowiedź na wezwanie do usunięcia uchybienia, wynoszącego 10 dni, odpowiedź udzielona przez instytucję zamawiającą z chwilą upływu tego terminu pozbawiałaby odrzuconego oferenta jakiejkolwiek możliwości skutecznego dowołania się, gdyż wówczas umowa byłaby już podpisana.
______
(1) Dyrektywa Rady 89/665/WE z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do stosowania procedur odwoławczych w zakresie udzielania zamówień publicznych na dostawy i roboty budowlane (Dz.U. L 395, s. 33), zmieniona przez dyrektywę Rady 92/50/EWG z dnia 18 czerwca 1992 r. odnoszącą się do koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na usługi (Dz.U. L 209, s. 1).
(2) Dyrektywa Rady 92/13/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. koordynująca przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne odnoszące się do stosowania przepisów wspólnotowych w procedurach zamówień publicznych podmiotów działających w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i telekomunikacji (Dz.U. L 76, s. 14).