Sprawa C-323/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (Węgry) w dniu 16 maja 2018 r. - Tesco-Global Áruházak Zrt. / Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatósága.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.311.4

Akt nienormatywny
Wersja od: 3 września 2018 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (Węgry) w dniu 16 maja 2018 r. - Tesco-Global Áruházak Zrt. / Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatósága
(Sprawa C-323/18)

Język postępowania: węgierski

(2018/C 311/04)

(Dz.U.UE C z dnia 3 września 2018 r.)

Sąd odsyłający

Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Tesco-Global Áruházak Zrt.

Druga strona postępowania: Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatósága

Pytania prejudycjalne

1)
Czy okoliczność, że podatnicy należący do kapitału zagranicznego, którzy prowadzą szereg sklepów poprzez jedną spółkę handlową i którzy wykonują działalność w zakresie handlu detalicznego w sklepach, są faktycznie zobowiązani do uiszczania podatku szczególnego w wysokości odpowiadającej najwyższemu przedziałowi silnie progresywnej stawki podatkowej, podczas gdy podatnicy należący do kapitału krajowego, którzy działają w systemie franczyzy pod jednym szyldem - poprzez sklepy, które co do zasady są odrębnymi spółkami handlowymi - są faktycznie objęci przedziałem zwolnionym z tego podatku lub też stosuje się do nich jedną z niższych stawek następujących po tym przedziale, tak że proporcja pomiędzy podatkiem uiszczonym przez spółki należące do kapitału zagranicznego a całkowitymi wpływami podatkowymi pochodzącymi z podatku szczególnego jest znacząco większa niż w przypadku podatników należących do kapitału krajowego, jest zgodna z postanowieniami traktatu FUE dotyczącymi zasady niedyskryminacji (art. 18 i 26 TFUE), zasady swobody przedsiębiorczości (art. 49 TFUE), zasady równości traktowania (art. 54 TFUE), zasady równych udziałów finansowych w kapitale spółek w rozumieniu art. 54 TFUE (art. 55 TFUE), zasady swobody świadczenia usług (art. 56 TFUE), zasady swobodnego przepływu kapitału (art. 63 i 65 TFUE) oraz zasady równości obciążeń podatkowych przedsiębiorstw (art. 110 TFUE)?
2)
Czy okoliczność, że podatnicy, którzy prowadzą szereg sklepów poprzez jedną spółkę handlową i którzy wykonują działalność w zakresie handlu detalicznego w sklepach, są faktycznie zobowiązani do uiszczania podatku szczególnego w wysokości odpowiadającej najwyższemu przedziałowi silnie progresywnej stawki podatkowej, podczas gdy podatnicy należący do kapitału krajowego, stanowiący ich bezpośrednią konkurencję i działający w systemie franczyzy pod jednym szyldem - poprzez sklepy, które co do zasady są odrębnymi spółkami handlowymi - są faktycznie objęci przedziałem zwolnionym z tego podatku lub też stosuje się do nich jedną z niższych stawek następujących po tym przedziale, tak że proporcja pomiędzy podatkiem uiszczonym przez spółki należące do kapitału zagranicznego a całkowitymi wpływami podatkowymi pochodzącymi z podatku szczególnego jest znacząco większa niż w przypadku podatników należących do kapitału krajowego, jest zgodna z postanowieniami traktatu FUE dotyczącymi zasady zakazu pomocy państwa (art. 107 ust. 1 TFUE)?
3)
Czy art. 107 i art. 108 ust. 3 TFUE należy interpretować w ten sposób, że ich skutki rozciągają się na środek podatkowy, którego integralnym elementem jest zwolnienie podatkowe (stanowiące pomoc państwa) finansowane poprzez wpływy podatkowe pochodzące z tego środka podatkowego, z tego powodu, iż ustawodawca osiągnął zakładaną kwotę wpływów budżetowych, które zostały ustalone przed wprowadzeniem podatku szczególnego od handlu detalicznego (według obrotu podmiotów działających na rynku), poprzez zastosowanie progresywnej stawki podatkowej według obrotu, a nie poprzez wprowadzenie ogólnej stawki podatkowej, tak że zamierzonym celem uregulowania jest przyznanie zwolnienia podatkowego części podmiotów działających na rynku?
4)
Czy jest zgodna z zasadą równorzędności procesowej i z zasadami skuteczności i pierwszeństwa prawa Unii praktyka organów państwa członkowskiego odpowiedzialnych za stosowanie prawa, zgodnie z którą w trakcie kontroli podatkowych wszczętych z urzędu lub też w następujących po nich postępowaniach sądowych - pomimo zasady skuteczności i obowiązku niestosowania niezgodnego przepisu prawa krajowego - nie jest możliwe złożenie wniosku o zwrot podatku zadeklarowanego zgodnie z krajowym uregulowaniem podatkowym sprzecznym z prawem Unii ze względu na to, że organ podatkowy lub sąd badają kwestię niezgodności z prawem Unii tylko w postępowaniach szczególnych rozpoczętych na wniosek strony, które mogą zostać wszczęte przed postępowaniem z urzędu, podczas gdy w przypadku dotyczącym podatku zadeklarowanego w sposób niezgodny z prawem krajowym nic nie stoi na przeszkodzie złożeniu wniosku o zwrot w postępowaniu przed organem podatkowym lub sądem?

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.