Sprawa C-323/08: Ovidio Rodríguez Mayor, Pilar Pérez Boto, Pedro Gallego Morzillo, Alfonso Francisco Pérez, Juan Marcelino Gabaldón Morales, Marta María Maestro Campo i Bartolomé Valera Huete v. nieobjęty spadek po Rafaelu de las Herasie Dávili i Sagrario de las Heras Dávila (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.24.10/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 30 stycznia 2010 r.

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości (czwarta izba) z dnia 10 grudnia 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjlanym złożony przez Tribunal Superior de Justicia de Madrid - Hiszpania) - Ovidio Rodríguez Mayor, Pilar Pérez Boto, Pedro Gallego Morzillo, Alfonso Francisco Pérez, Juan Marcelino Gabaldón Morales, Marta María Maestro Campo i Bartolomé Valera Huete przeciwko nieobjętemu spadkowi po Rafaelu de las Herasie Dávili i Sagrario de las Heras Dávila

(Sprawa C-323/08)⁽¹⁾

(Postępowanie prejudycjalne - Ochrona pracowników - Zwolnienia grupowe - Dyrektywa 98/59/WE - Wygaśnięcie umowy z powodu śmierci pracodawcy)

(2010/C 24/15)

Język postępowania: hiszpański

(Dz.U.UE C z dnia 30 stycznia 2010 r.)

Sąd krajowy

Tribunal Superior de Justicia de Madrid

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Ovidio Rodríguez Mayor, Pilar Pérez Boto, Pedro Gallego Morzillo, Alfonso Francisco Pérez, Juan Marcelino Gabaldón Morales, Marta María Maestro Campo i Bartolomé Valera Huete

Strona pozwana: Succession vacante de Rafael de las Heras Dávila i Sagrario de las Heras Dávila

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Tribunal Superior de Justicia de Madrid - Wykładnia art. 1-4 i 6 dyrektywy Rady 98/59/WE z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do zwolnień grupowych (Dz.U. L 225, s. 16) - Przepisy krajowe ograniczające pojęcie "zwolnienie grupowe" jedynie do zwolnień z przyczyn ekonomicznych, technologicznych, organizacyjnych lub związanych z procesem produkcji - Wygaśnięcie umowy o pracę z powodu śmierci, przejścia na emeryturę lub niezdolności do pracy pracodawcy - Różne odprawy w obydwu przypadkach - Zgodność z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej oraz ze Wspólnotową kartą podstawowych praw socjalnych pracowników

Sentencja

1) Artykuł 1 ust. 1 dyrektywy Rady nr 98/59/WE z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do zwolnień grupowych należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, zgodnie z którym wygaśnięcie umów o pracę dotyczące pewnej liczby pracowników, których pracodawca jest osobą fizyczną, z powodu śmierci tegoż pracodawcy, nie jest kwalifikowane jako zwolnienie zbiorowe.

2) Dyrektywa 98/59 nie stoi na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które przewiduje różne odprawy w zależności od tego, czy pracownicy utracili zatrudnienie w następstwie śmierci pracodawcy, czy zwolnienia zbiorowego.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 236 z 13.9.2008