Sprawa C-321/19: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 28 października 2020 r. - BY, CZ v. Bundesrepublik Deutschland.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.433.12/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 14 grudnia 2020 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 28 października 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberverwaltungsgericht für das Land Nordrhein-Westfalen - Niemcy) - BY, CZ / Bundesrepublik Deutschland

(Sprawa C-321/19) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 1999/62/WE - Dyrektywa 2006/38/WE - Pobieranie opłat za użytkowanie niektórych typów infrastruktury przez pojazdy ciężarowe - Artykuł 7 ust. 9 - Artykuł 7a ust. 1 i 2 - Opłaty za przejazd - Zasada zwrotu kosztów infrastruktury - Koszty infrastruktury - Koszty eksploatacji - Koszty związane z policją drogową - Przekroczenie kosztów - Bezpośrednia skuteczność - Uzasadnienie ex post nadmiernej stawki opłaty za przejazd - Ograniczenie w czasie skutków wyroku)

Język postępowania: niemiecki

(2020/C 433/13)

(Dz.U.UE C z dnia 14 grudnia 2020 r.)

Sąd odsyłający

Oberverwaltungsgericht für das Land Nordrhein-Westfalen

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: BY, CZ

Strona pozwana: Bundesrepublik Deutschland

Sentencja

1) Artykuł 7 ust. 9 dyrektywy 1999/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie pobierania opłat za użytkowanie niektórych typów infrastruktury przez pojazdy ciężarowe, zmienionej dyrektywą 2006/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r., należy interpretować w ten sposób, że koszty związane z policją drogową nie wchodzą w zakres pojęcia "kosztów eksploatacji" w rozumieniu tego przepisu.

2) Artykuł 7 ust. 9 dyrektywy 1999/62, zmienionej dyrektywą 2006/38, należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, by opłaty za przejazd wyliczane na podstawie średniej ważonej przekraczały koszty infrastruktury danej sieci infrastruktury o 3,8 % lub 6 % z powodu istotnych błędów w obliczeniach lub z powodu uwzględnienia kosztów niewchodzących w zakres pojęcia "kosztów infrastruktury" w rozumieniu tego przepisu.

3) Jednostka może powoływać się bezpośrednio przed sądami krajowymi na obowiązek uwzględnienia wyłącznie kosztów infrastruktury, o których mowa w art. 7 ust. 9 dyrektywy 1999/62, zmienionej dyrektywą 2006/38, nałożony tym przepisem oraz art. 7a ust. 1 i 2 tej dyrektywy, przeciwko państwu członkowskiemu, jeżeli owo państwo uchybiło temu obowiązkowi lub dokonało jego nieprawidłowej transpozycji.

4) Dyrektywę 1999/62, zmienioną dyrektywą 2006/38, odczytywaną w świetle pkt 138 wyroku z dnia 26 września 2000 r., Komisja/Austria (C-205/98, EU:C:2000:493), należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się ona temu, by nadmierna stawka opłat za przejazd była uzasadniona ex post nowym obliczeniem kosztów infrastruktury przedstawionym w toku postępowania sądowego.

¹ Dz.U. C 220 z 1.7.2019.