Sprawa C-319/06: Komisja Wspólnot Europejskich v. Wielkie Księstwo Luksemburga.
Dz.U.UE.C.2008.209.4/2
Akt nienormatywny(Sprawa C-319/06)(1)
(Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Delegowanie pracowników - Swoboda świadczenia usług - Dyrektywa 96/71/WE - Przepisy porządku publicznego - Wypoczynek tygodniowy - Obowiązek przedłożenia dokumentów dotyczących delegowania na prośbę władz krajowych - Obowiązek wyznaczenia przedstawiciela ad hoc posiadającego miejsce zamieszkania w Luksemburgu i przechowującego wszelkie dokumenty niezbędne do przeprowadzenia kontroli)
(2008/C 209/06)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 15 sierpnia 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: J. Enegren i G. Rozet, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Wielkie Księstwo Luksemburga (przedstawiciel: C. Schiltz, pełnomocnik)
Przedmiot
Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Naruszenie art. 49 WE i 50 WE oraz niewłaściwa transpozycja art. 3 ust. 1 i 10 dyrektywy 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (Dz.U. 1997, L 18, str. 1) - Obowiązek wyznaczenia przedstawiciela ad hoc zamieszkującego w Luksemburgu, który przechowuje dokumenty niezbędne dla celów kontroli - Zastosowanie przepisów krajowych dotyczących warunków pracy i zatrudnienia, które wykraczają poza wymogi określone w dyrektywie
Sentencja
1) Wielkie Księstwo Luksemburga,
– oświadczając, iż przepisy art. 1 ust. 1 pkt 1, 2, 8 i 11 ustawy z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie implementacji dyrektywy 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług oraz przepisów dotyczących kontroli stosowania prawa pracy, stanowią przepisy porządkowe dotyczące krajowego porządku publicznego,
– dokonując niepełnej implementacji art. 3 ust. 1 akapit pierwszy, lit. a) dyrektywy 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług,
– ustanawiając w art. 7 ust. 1 tej ustawy z dnia 20 grudnia 2002 r. warunki dotyczące dostępu do podstawowych informacji niezbędnych do przeprowadzenia kontroli przez właściwe władze krajowe w sposób niespełniający wymogu jasności konieczny dla zagwarantowania pewności prawnej przedsiębiorstw pragnących delegować pracowników do Luksemburga oraz
– nakładając w art. 8 wyżej wymienionej ustawy obowiązek przechowywania w Luksemburgu dokumentów wymaganych w związku z kontrolą u przedstawiciela ad hoc mającego tam miejsce zamieszkania,
uchybiło zobowiązaniom, które ciążą na nim na mocy art. 3 ust. 1 dyrektywy 96/71, w związku z jej art. 3 ust. 10, a także na mocy art. 49 WE i 50 WE.
2) Wielkie Księstwo Luksemburga zostaje obciążone kosztami postępowania.
______
(1) Dz.U. C 224 z 16.9.2006.