Sprawa C-318/04: Skarga wniesiona dnia 27 lipca 2004 r. przez Parlament Europejski przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Dz.U.UE.C.2004.228.32
Akt nienormatywny(Sprawa C-318/04)
(2004/C 228/67)
(Dz.U.UE C z dnia 11 września 2004 r.)
Dnia 27 lipca 2004 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga skierowana przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich wniesiona przez Parlament Europejski., reprezentowany przez H. Duintjera Tebbensa i A. Caiolę, działających w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu.
Parlament Europejski wnosi do Trybunału o:
– stwierdzenie, zgodnie z art. 230 WE, nieważności decyzji Komisji Wspólnot Europejskich 2004/535/CE z dnia 14 maja 2004 r.(1);
– obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich całością kosztów.
Zarzuty i główne argumenty:
Parlament Europejski podnosi na poparcie swej skargi cztery zarzuty, a mianowicie: nadużycie władzy, którego dopuściła się Komisja, naruszenie podstawowych zasad dyrektywy 95/46/WE, naruszenie praw podstawowych oraz naruszenie zasady proporcjonalności.
Jeśli chodzi o zarzut nadużycia władzy, decyzja Komisji została przyjęta ultra vires, bez przestrzegania przepisów przyjętych w dyrektywie podstawowej 95/46/WE w zakresie ochrony danych osobowych i z naruszeniem w szczególności art. 3, ust. 2, pierwsze tiret tej dyrektywy, dotyczącego wyłączenia działalności wykraczających poza zakres stosowania prawa wspólnotowego.
Parlament Europejski kładzie ponadto szczególny nacisk na następujące aspekty: CBP (Biuro Celne i Ochrony Granic Stanów Zjednoczonych) nie jest krajem trzecim w rozumieniu art. 25 dyrektywy 95/46; decyzja w sprawie odpowiedniej ochrony danych zezwala na przekazywanie danych do innych amerykańskich agencji rządowych, a także do krajów trzecich; decyzja skutkuje naruszeniem art. 13 dyrektywy 95/46 dotyczącego ograniczeń i zwolnień od zasad dotyczących przetwarzania danych osobowych (ograniczenia i zwolnienia zastrzeżone dla Krajów Członkowskich); a także na to, że na podstawie tej decyzji CBP ma bezpośredni dostęp do danych dotyczących nazwy rekordu pasażera (PNR), który nie został przewidziany przez dyrektywę. W świetle współzależności pomiędzy decyzją w sprawie odpowiedniej ochrony danych a porozumieniem zawartym pomiędzy Wspólnotą Europejską a Stanami Zjednoczonymi, decyzja powinna zostać uznana za nieodpowiedni środek do osiągnięcia zamierzonego celu, a mianowicie nakazu przekazywania danych dotyczących nazwy rekordu pasażera (PNR)
Trzecim zarzutem Parlament Europejski wskazuje, że decyzja w sprawie odpowiedniej ochrony danych narusza także zasady leżące u podstaw dyrektywy 95/46. W szczególności cel przetwarzania danych, do którego zmierza decyzja, nie jest zbieżny z celem tego przetwarzania początkowego; stwierdzić należy brak prawnego obowiązku przetwarzania danych; zasady podstawowej dyrektywy zostały naruszone w zakresie przetwarzania danych szczególnie chronionych i prawa dostępu a także praw z nim związanych; nie zagwarantowano ochrony prawnej. Także zezwolenie na przekazywanie danych innym władzom amerykańskim i innym krajom, bez zapewnienia rzeczywistej i skutecznej ochrony, jest niezgodne z dyrektywą 95/46.
Po trzecie, Parlament Europejski utrzymuje, że decyzja w sprawie odpowiedniej ochrony danych narusza prawa podstawowe, a szczególnie prawo do poszanowania życia prywatnego i prawo do ochrony danych osobowych przewidziane przez art. 8 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, stosowany przez Trybunał Sprawiedliwości oraz Europejski Trybunał Praw Człowieka.
Jako zarzut czwarty Parlament podnosi kwestię, że decyzja w sprawie odpowiedniej ochrony danych narusza także zasadę proporcjonalności, przede wszystkim z powodu nadmiernej ilości danych dotyczących nazwy rekordu pasażera (PNR), które mogą być przekazywane, a także zbyt długiego czasu, podczas którego te dane mogą być przechowywane przez władze amerykańskie.
______
(1) Decyzja Komisji 2004/535/WE z dnia 14 maja 2004 r. w sprawie odpowiedniej ochrony danych osobowych zawartych w Passenger Name Record (PNR) pasażerów lotniczych przekazywanych do Biura Celnego i Ochrony Granic Stanów Zjednoczonych (Dz.U. L 235, str. 11).