Sprawa C-317/12: Postępowanie karne przeciwko Danielowi Lundbergowi (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2013.344.33/1
Akt nienormatywny(Sprawa C-317/12) 1
(Transport drogowy - Rozporządzenie (WE) nr 561/2006 - Obowiązek używania tachografu - Odstępstwa dla niehandlowego przewozu rzeczy - Pojęcie - Przewóz rzeczy dokonywany przez osobę fizyczną w ramach jej aktywności jako amatorskiego kierowcy wyścigowego w rajdach samochodowych w czasie wolnym, częściowo finansowanej dotacjami osób trzecich)
(2013/C 344/56)
Język postępowania: szwedzki
(Dz.U.UE C z dnia 23 listopada 2013 r.)
Sąd odsyłający
Svea hovrätt
Strona w głównym postępowaniu karnym
Daniel Lundberg
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Svea Hovrätt - Wykładnia art. 3 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz.U. L 370, s. 8) i art. 3 lit. h) rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz.U. L 102, s. 1) - Odstępstwo od obowiązku instalacji i używania tachografu w pojazdach o masie poniżej 7,5 tony -Niehandlowy przewóz rzeczy - Przewóz rzeczy dokonywany przez osobę fizyczną w ramach jej aktywności amatorskiego kierowcy wyścigowego w rajdach samochodowych w czasie wolnym, częściowo finansowanej przez sponsoring osób fizycznych lub przedsiębiorstw
Sentencja
Pojęcie "niehandlowego przewozu rzeczy" wymienione w art. 3 lit. h) rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85, należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono przewóz rzeczy dokonywany przez osobę fizyczną na własny rachunek i jedynie w ramach aktywności w czasie wolnym, jeżeli aktywność ta jest częściowo finansowana dotacjami osób trzecich a taki przewóz nie daje podstaw do wynagrodzenia.