Sprawa C-316/04: Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożony na podstawie postanowienia College van Beroep voor het bedrijfsleven wydanego dnia 22 czerwca 2004 r. w sprawie Stichting Zuid-Hollandse Milieufederatie przeciwko College voor de toelating van bestrijdingsmiddelen (Ctb).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2004.239.3/3

Akt nienormatywny
Wersja od: 25 września 2004 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożony na podstawie postanowienia College van Beroep voor het bedrijfsleven wydanego dnia 22 czerwca 2004 r. w sprawie Stichting Zuid-Hollandse Milieufederatie przeciwko College voor de toelating van bestrijdingsmiddelen (Ctb)

(Sprawa C-316/04)

(2004/C 239/06)

(Dz.U.UE C z dnia 25 września 2004 r.)

Dnia 26 lipca 2004 r. do Sekretariatu Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony na podstawie postanowienia College van Beroep voor het bedrijfsleven (Sąd Administracyjny ds. Handlu i Przemysłu) wydanego dnia 22 czerwca 2004 r. w sprawie Stichting Zuid-Hollandse Milieufederatie przeciwko College voor de toelating van bestrijdingsmiddelen (Ctb).

College van Beroep voor het bedrijfsleven zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1a) Czy art. 8 dyrektywy dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin ("dyrektywa w sprawie środków ochrony roślin")(1) może być stosowany przez sąd krajowy po upływie terminu wskazanego w art. 23 tej dyrektywy?

1b) Czy art. 16 dyrektywy dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych ("dyrektywa w sprawie produktów biobójczych")(2) może być stosowany przez sąd krajowy po upływie terminu wskazanego w art. 34 tej dyrektywy?

2) Czy wykładni art. 16 dyrektywy w sprawie produktów biobójczych należy dokonywać w ten sposób, że ma on to samo znaczenie co art. 8 ust. 2 dyrektywy w sprawie środków ochrony roślin?

3) Czy wykładni art. 16 ust.1 dyrektywy w sprawie produktów biobójczych należy dokonywać w ten sposób, że zawiera on klauzulę "standstill"?

Jeżeli odpowiedź na powyższe pytanie jest przecząca:

Czy art. 16 ust.1 dyrektywy w sprawie produktów biobójczych nakłada ograniczenia w zakresie zmian przepisów krajowych dotyczących wprowadzania do obrotu produktów biobójczych, i jeżeli tak to jakie są to ograniczenia?

4) Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 2 jest przecząca:

a) Czy wykładni art. 8 ust. 2 dyrektywy w sprawie środków ochrony roślin należy dokonywać w ten sposób, że gdy Państwo Członkowskie dopuszcza do obrotu na swoim terytorium środki ochrony roślin zawierające substancje czynne nie wymienione w załączniku I do tej dyrektywy, a znajdujące się w obrocie dwa lata po notyfikacji dyrektywy, powinno ono uwzględnić również postanowienia art. 4 tej dyrektywy?

b) Czy wykładni art. 8 ust. 2 dyrektywy w sprawie środków ochrony roślin należy dokonywać w ten sposób, że gdy Państwo Członkowskie dopuszcza do obrotu na swoim terytorium środki ochrony roślin zawierające substancje czynne nie wymienione w załączniku I do tej dyrektywy, a znajdujące się w obrocie dwa lata po notyfikacji dyrektywy, powinno ono uwzględnić również postanowienia art. 8 ust. 3 tej dyrektywy?

5) Czy wykładni art. 8 ust. 3 dyrektywy w sprawie środków ochrony roślin należy dokonywać w ten sposób, że "przegląd" obejmuje również badanie uwzględniające wpływ substancji czynnych na zdrowie ludzi, zwierząt i środowisko, na podstawie którego określona zostaje substancja czynna, a w konsekwencji, w odniesieniu do środków ochrony roślin zawierających tą substancję, następuje dopuszczenie lub rejestracja z mocy prawa?

6) Czy wykładni art. 8 ust. 3 dyrektywy w sprawie środków ochrony roślin należy dokonywać w ten sposób, że zawiera on wyłącznie przepisy dotyczące dostarczania danych przed przeglądem, czy też w ten sposób, że zawarte w nim wymogi są również istotne ze względu na sposób w jaki przegląd powinien zostać zorganizowany i przeprowadzony?

_____

(1) Dz.U. L 230 z 19 sierpnia 1991, str. 1.

(2) Dz.U. L 123 z 24 kwietnia 1998, str. 1.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.