Sprawa C-314/12: UPC Telekabel Wien GmbH v. Constantin Film Verleih GmbH i Wega Filmproduktionsgesellschaft mbH (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.151.2

Akt nienormatywny

Wersja od: 19 maja 2014 r.

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 27 marca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof - Austria) - UPC Telekabel Wien GmbH przeciwko Constantin Film Verleih GmbH i Wega Filmproduktionsgesellschaft mbH

(Sprawa C-314/12) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Zbliżanie ustawodawstw - Prawo autorskie i prawa pokrewne - Społeczeństwo informacyjne - Dyrektywa 2001/29/WE - Strona internetowa publicznie udostępniająca utwory filmowe bez zgody podmiotów praw pokrewnych względem praw autorskich - Artykuł 8 ust. 3 - Pojęcie "pośredników, których usługi są wykorzystywane przez stronę trzecią w celu naruszenia praw autorskich lub pokrewnych" - Dostawca dostępu do Internetu - Zarządzenie skierowane do dostawcy odstępu do Internetu zakazujące mu umożliwiania jego klientom dostępu do określonej strony internetowej - Wyważenie między prawami podstawowymi)

(2014/C 151/02)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 19 maja 2014 r.)

Sąd odsyłający

Oberster Gerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: UPC Telekabel Wien GmbH

Strona pozwana: Constantin Film Verleih GmbH i Wega Filmproduktionsgesellschaft mbH

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Oberster Gerichtshof - Wykładnia art. 3 ust. 2, art. 5 ust. 1 i ust. 2 lit. b) oraz art. 8 ust. 3 dyrektywy 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym (Dz.U. L 167, s. 10) - Strona internetowa umożliwiająca nielegalne ściąganie filmów - Przysługujące podmiotowi praw autorskich do jednego z tych filmów prawo zwrócenia się do dostawcy dostępu do Internetu o zablokowanie jego klientom dostępu do tej konkretnej strony - Możliwość zastosowania się do takiego żądania i proporcjonalność środków służących zablokowaniu dostępu

Sentencja

1) Artykuł 8 ust. 3 dyrektywy 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym należy interpretować w ten sposób, że osoba, która bez zgody podmiotów praw autorskich w rozumieniu art. 3 ust. 2 tej dyrektywy publicznie udostępnia na stronie internetowej przedmioty objęte ochroną, wykorzystuje usługi dostawcy dostępu do Internetu osób szukających dostępu do tych przedmiotów objętych ochroną, którego należy uznać za pośrednika w rozumieniu art. 8 ust. 3 dyrektywy 2001/29.

2) Prawa podstawowe uznane przez prawo Unii należy intepretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie zakazaniu dostawcy dostępu do Internetu - za pośrednictwem sądowego nakazu - umożliwiania swoim klientom dostępu do określonej strony internetowej udostępniającej przedmioty objęte ochroną bez zgody podmiotów praw autorskich, jeżeli nakaz ten nie precyzuje, jakie środki ma podjąć dostawca dostępu do Internetu, i jeżeli może on uniknąć grzywny za naruszenie tego zakazu, o ile przedstawi on dowód, że podjął wszelkie rozsądne kroki, pod warunkiem jednakże, że podjęte środki, po pierwsze, nie pozbawiają użytkowników Internetu niepotrzebnie możliwości legalnego dostępu do dostępnych informacji, i po drugie, mają skutek w postaci zapobiegania szukaniu dostępu do przedmiotów objętych ochroną, na który nie udzielono zgody, bądź przynajmniej uczynienia tego trudno wykonalnym i poważnie zniechęcają użytkowników Internetu korzystających z usług adresata tego nakazu do szukania dostępu do przedmiotów udostępnionych im z naruszeniem prawa własności intelektualnej, czego zweryfikowanie spoczywa na władzach i sądach krajowych.

¹ Dz.U. C 303 z 6.10.2012.