Sprawa C-311/11 P: Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 13 kwietnia 2011 r. w sprawie T-523/09 Smart Technologies ULC przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 20 czerwca 2011 r. przez Smart Technologies ULC.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2011.269.27/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 10 września 2011 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 13 kwietnia 2011 r. w sprawie T-523/09 Smart Technologies ULC przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 20 czerwca 2011 r. przez Smart Technologies ULC

(Sprawa C-311/11 P)

(2011/C 269/50)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 10 września 2011 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: Smart Technologies ULC (przedstawiciele: M. Edenborough QC, T. Elias, barrister, R. Harrison, solicitor)

Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania wnoszącej odwołanie

– uchylenie wyroku z dnia 13 kwietnia 2011 r. w sprawie T-523/09 Smart Technologies przeciwko OHIM (WIR MACHEN DAS BESONDERE EINFACH);

– zmiana decyzji Izby Odwoławczej OHIM z dnia 29 września 2009 r. w celu stwierdzenia, że zgłoszony znak towarowy posiada wystarczająco odróżniający charakter, tak że żaden sprzeciw wobec jego rejestracji nie może zostać wniesiony na podstawie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009;

– posiłkowo, stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 29 września 2009 r.;

– obciążenie OHIM kosztami poniesionymi przez wnoszącą odwołanie w postępowaniu odwoławczym i postępowaniach przed Sądem oraz Izbą Odwoławczą.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie kwestionuje wyrok Sądu na następujących podstawach:

– Sąd nie dokonał oceny charakteru odróżniającego zgłoszonego przez wnoszącą odwołanie znaku towarowego w sposób autonomiczny, lecz w odniesieniu do tego, czy znak ten jest czy nie jest "zwykłym" sloganem reklamowym. Wnosząca odwołanie twierdzi, że jest to niesłuszne pod względem prawnym, a poprawne podejście polega na ocenieniu charakteru odróżniającego w odniesieniu do właściwych towarów i usług oraz w odniesieniu do właściwego kręgu odbiorców. Stwierdzenie braku charakteru odróżniającego zgłoszonego znaku towarowego ze względu na to, że znak ten jest zwykłym sloganem reklamowym stanowi zastosowanie błędnego kryterium, jak wynika to z utrwalonego orzecznictwa;

– Sąd naruszył prawo, uznając, że trudniej jest stwierdzić charakter odróżniający w odniesieniu do sloganu reklamowego niż w odniesieniu do innego rodzaju słownego znaku towarowego;

– Sąd naruszył prawo, stwierdzając, że jest uprawniony do przyjęcia za fakt notoryjny okoliczności, która wymaga wykazania za pomocą dowodów, tj. że konsumenci nie przypisują zapewnieniom reklamowym wartości znaku towarowego;

– wreszcie, wnosząca odwołanie twierdzi, że wystarczy, by znak towarowy wykazywał minimalny charakter odróżniający, aby nie miała zastosowania podstawa odmowy określona w art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009⁽¹⁾ w sprawie wspólnotowego znaku towarowego.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. L 78, s. 1).