Sprawa C-31/16: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Raad van State (Niderlandy) w dniu 18 stycznia 2016 r. - Visser Vastgoed Beleggingen BV/Raad van de gemeente Appingedam.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.136.11

Akt nieoceniany

Wersja od: 18 kwietnia 2016 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Raad van State (Niderlandy) w dniu 18 stycznia 2016 r. - Visser Vastgoed Beleggingen BV/Raad van de gemeente Appingedam

(Sprawa C-31/16)

Język postępowania: niderlandzki

(2016/C 136/16)

(Dz.U.UE C z dnia 18 kwietnia 2016 r.)

Sąd odsyłający

Raad van State

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Visser Vastgoed Beleggingen BV.

Strona pozwana: Raad van de gemeente Appingedam.

Pytania prejudycjalne

1) Czy pojęcie "usługa" w art. 4 ust. 1 dyrektywy 2006/123/WE ¹ należy interpretować w ten sposób, że handel detaliczny w postaci sprzedaży towarów takich jak obuwie i odzież na rzecz konsumentów stanowi usługę, w stosunku do której na podstawie art. 2 ust. 1 dyrektywy 2006/123 zastosowanie znajdują przepisy tejże dyrektywy?

2) Celem uregulowania wskazanego w pkt 8 [streszczenia wniosku prejudycjalnego] jest utrzymanie jakości życia w centrum miasta i zapobieganie pustostanom w śródmieściu poprzez niedopuszczanie określonych rodzajów handlu detalicznego, obejmujących między innymi sprzedaż obuwia i odzieży, na obszarze położonym poza centrum miasta. Czy z uwagi na treść motywu 9 dyrektywy 2006/123 przepis zawierający takie uregulowanie nie znajduje się poza zakresem stosowania tej dyrektywy, gdyż takie przepisy należy uznać za "przepisy dotyczące [...] planowania przestrzennego [...], które szczegółowo nie dotyczą działalności usługowej lub nie mają na nią szczególnego wpływu, ale które powinny być przestrzegane przez usługodawców w trakcie prowadzenia ich działalności gospodarczej w ten sam sposób jak przez osoby fizyczne działające prywatnie"?

3) Czy dla stwierdzenia występowania transgranicznego stanu faktycznego wystarcza, że nie można wykluczyć, iż przedsiębiorstwo handlu detalicznego z innego państwa członkowskiego może w tym miejscu utworzyć placówkę sprzedaży lub też usługobiorca przedsiębiorstwa handlu detalicznego może pochodzić z innego państwa członkowskiego, czy też dla potrzeb tegoż stwierdzenia muszą występować faktyczne oznaki wskazujące na taką możliwość?

4) Czy rozdział III dyrektywy 2006/123 (Swoboda przedsiębiorczości dla usługodawców) znajduje zastosowanie do sytuacji o charakterze wyłącznie wewnętrznym, czy też przy ocenie kwestii, czy rozdział ten znajduje zastosowanie, stosuje się orzecznictwo Trybunału dotyczące postanowień traktatów w zakresie swobody przedsiębiorczości i swobodnego przepływu usług w sytuacjach o charakterze wyłącznie wewnętrznym?

5

a) Czy uregulowanie ujęte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, takie jak wskazane w pkt 8, jest objęte zakresem stosowania pojęcia "wymóg" w rozumieniu art. 4 pkt 7 oraz art. 14 pkt 5 dyrektywy 2006/123 a nie zakresem stosowania pojęcia "system zezwoleń" w rozumieniu art. 4 pkt 6 oraz art. 9 i 10 dyrektywy 2006/123?

b) Czy - w wypadku gdy uregulowanie, takie jak wskazane w pkt 8, jest objęte zakresem pojęcia "wymóg" - na przeszkodzie jego przyjęciu przez administrację gminy stoi art. 14 pkt 5 dyrektywy 2006/123, czy też - w wypadku gdy uregulowanie to jest objęte zakresem pojęcia "system zezwoleń" - na przeszkodzie przyjęciu takiego uregulowania przez administrację gminy stoją art. 9 i 10 dyrektywy 2006/123?

6) Czy uregulowanie, takie jak wskazane w pkt 8, jest objęte zakresem stosowania art. 34-36 TFUE lub art. 49-55 TFUE, a jeśli tak, to czy znajdują zastosowanie wyjątki dopuszczone przez Trybunał, o ile przesłanki ich stosowania są spełnione w sposób zgodny z zasadą proporcjonalności?

¹ Dyrektywa 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotycząca usług na rynku wewnętrznym (Dz. U. L 376, s. 36).