Sprawa C-305/13: Haeger & Schmidt GmbH v. Mutuelles du Mans assurances Iard SA (MMA Iard), Jacques Lorio, Dominique Miquel, działający w charakterze likwidatora Safram intercontinental SARL, Ace Insurance SA NV, Va Tech JST SA, Axa Corporate Solutions SA (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.439.8/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 8 grudnia 2014 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 23 października 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour de cassation - Francja) - Haeger & Schmidt GmbH przeciwko Mutuelles du Mans assurances Iard SA (MMA Iard), Jacques'owi Loriowi, Dominique'owi Miquelowi, działającemu w charakterze likwidatora Safram intercontinental SARL, Ace Insurance SA NV, Va Tech JST SA, Axa Corporate Solutions SA

(Sprawa C-305/13) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Konwencja rzymska o prawie właściwym dla zobowiązań umownych - Artykuł 4 ust. 1, 2, 4 i 5 - Prawo właściwe w razie braku wyboru prawa przez strony umowy - Umowa spedycji - Umowa przewozu towarów)

Język postępowania: francuski

(2014/C 439/10)

(Dz.U.UE C z dnia 8 grudnia 2014 r.)

Sąd odsyłający

Cour de cassation

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Haeger & Schmidt GmbH

Strony pozwane: Mutuelles du Mans assurances Iard SA (MMA Iard), Jacques Lorio, Dominique Miquel, działający w charakterze likwidatora Safram intercontinental SARL, Ace Insurance SA NV, Va Tech JST SA, Axa Corporate Solutions SA

Sentencja

1) Artykuł 4 ust. 4 zdanie ostatnie Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych, otwartej do podpisu w Rzymie w dniu 19 czerwca 1980 r., należy interpretować w ten sposób, że postanowienie to ma zastosowanie do umowy spedycji tylko wtedy, gdy głównym przedmiotem umowy jest przewóz, w ścisłym tego słowa znaczeniu, danego towaru, czego zweryfikowanie należy do sądu odsyłającego.

2) Artykuł 4 ust. 4 wspomnianej konwencji należy interpretować w ten sposób, że w przypadku gdy prawa właściwego dla umowy przewozu towarów nie można określić na podstawie art. 4 ust. 4 zdanie drugie, wówczas należy je ustalić w oparciu o ogólną zasadę przewidzianą w art. 4 ust. 1, co oznacza, że prawem właściwym dla tej umowy jest prawo państwa, z którym umowa wykazuje najściślejszy związek.

3) Artykuł 4 ust. 2 tej samej konwencji należy interpretować w ten sposób, że w przypadku twierdzenia, że umowa wykazuje ściślejsze związki z państwem innym niż państwo, którego prawo jest wyznaczone poprzez domniemanie ustanowione we wspomnianym ustępie, sąd krajowy powinien porównać związki istniejące pomiędzy tą umową a, z jednej strony, państwem, którego prawo jest wyznaczone na podstawie domniemania, a z drugiej strony, innym państwem powiązanym z umową. W tym zakresie sąd powinien uwzględnić wszystkie okoliczności, w tym istnienie innych umów powiązanych z rozpatrywaną umową.

¹ Dz.U. C 207 z 20.7.2013.