Sprawa C-302/13: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Augstakas tiesas Senats (Łotwa) w dniu 3 czerwca 2013 r. - AS flyLAL-Lithuanian Airlines, w upadłości przeciwko VAS "Starptautiska lidosta Riga", AS "Air Baltic Corporation".

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.226.6

Akt nienormatywny

Wersja od: 3 sierpnia 2013 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Augstākās tiesas Senāts (Łotwa) w dniu 3 czerwca 2013 r. - AS flyLAL-Lithuanian Airlines, w upadłości przeciwko VAS "Starptautiskā lidosta Riga", AS "Air Baltic Corporation"

(Sprawa C-302/13)

(2013/C 226/10)

Język postępowania: łotewski

(Dz.U.UE C z dnia 3 sierpnia 2013 r.)

Sąd odsyłający

Augstākās tiesas Senāts

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: AS flyLAL-Lithuanian Airlines, w upadłości.

Strona pozwana: VAS "Starptautiskā lidosta Riga", AS "Air Baltic Corporation".

Pytania prejudycjalne

1) Czy należy uznać za sprawę z dziedziny cywilnej lub handlowej w rozumieniu rozporządzenia ¹ sprawę, w której wnosi się o przyznanie odszkodowania z tytułu szkód oraz o uznanie za bezprawne zachowania pozwanych polegającego na bezprawnym porozumieniu i nadużyciu pozycji dominującej, opartego na stosowaniu powszechnych aktów normatywnych innego państwa członkowskiego, z uwagi na to, że bezprawne porozumienia są nieważne z chwilą ich zawarcia, oraz na to, że z kolei wydanie przepisu jest aktem państwa w dziedzinie prawa publicznego (acta iure imperii), do którego mają zastosowanie przepisy międzynarodowego prawa publicznego dotyczące immunitetu sądowego państwa przed sądami innych państw?

2) W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze (sprawa jest sprawą z dziedziny prawa cywilnego lub handlowego w rozumieniu rozporządzenia), czy należy uznać, że sprawa o odszkodowanie jest sprawą z dziedziny ważności decyzji organów spółek w rozumieniu art. 22 ust. 2 rozporządzenia, co pozwala na nieuznanie orzeczenia na podstawie art. 35 ust. 1 rozporządzenia?

3) Jeżeli przedmiot pozwu w postępowaniu o odszkodowanie należy do zakresu stosowania art. 22 ust. 2 rozporządzenia(jurysdykcja wyłączna), to czy sąd państwa członkowskiego, w którym wnosi się o uznanie, ma obowiązek zbadania, czy zostały spełnione okoliczności wymienione w art. 35 ust. 1 rozporządzenia w związku z uznaniem orzeczenia, w którym postanawia się o ustanowieniu tymczasowych środków zabezpieczających?

4) Czy można rozumieć klauzulę porządku publicznego zawartą w art. 34 ust. 1 rozporządzenia w ten sposób, że uznanie wyroku, w którym postanawia się o przyjęciu tymczasowych środków zabezpieczających, jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego, jeżeli, po pierwsze, zasadniczą podstawą dla ustanowienia tymczasowych środków zabezpieczających jest znaczna wysokość dochodzonej kwoty, przy czym nie dokonano jej rzeczowego i uzasadnionego obliczenia, oraz po drugie, jeżeli uznanie i wykonanie rzeczonego orzeczenia mogłoby wyrządzić szkodę stronom pozwanym, której powódka będąca spółka w upadłości nie mogłaby naprawić w przypadku oddalenia powództwa w postępowaniu o odszkodowanie, co mogłoby mieć wpływ na interesy gospodarcze państwa, w którym wnosi się o uznanie, a w konsekwencji stanowiłoby zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa, tym bardziej, ze Republika Łotewska jest właścicielem 100 % akcji w Lidostas Rīga i 52,6 % akcji w AS Air Baltic Corporation?

¹ Rozporządzenie Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (Dz.U. L 12, s. 1.).