Sprawa C-301/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 16 marca 2016 r. w sprawie T-586/14, Xinyi PV Products (Anhui) Holdings Ltd/Komisja Europejska, wniesione w dniu 26 maja 2016 r. przez Komisję Europejską.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.270.32

Akt nieoceniany
Wersja od: 25 lipca 2016 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 16 marca 2016 r. w sprawie T-586/14, Xinyi PV Products (Anhui) Holdings Ltd/Komisja Europejska, wniesione w dniu 26 maja 2016 r. przez Komisję Europejską
(Sprawa C-301/16 P)

Język postępowania: angielski

(2016/C 270/36)

(Dz.U.UE C z dnia 25 lipca 2016 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: T. Maxian Rusche, L. Flynn, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: Xinyi PV Products (Anhui) Holdings Ltd

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:

-
uchylenie wyroku Sądu (czwarta izba) z dnia 16 marca 2016 r., doręczonego Komisji w dniu 17 marca 2016 r. w sprawie T-586/14 Xinyi PV Products (Anhui) Holdings Ltd/Komisja Europejska;
-
oddalenie pierwszej części zarzutu skargi w pierwszej instancji jako bezzasadnej;
-
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi w zakresie drugiej części zarzutu oraz w zakresie od drugiego do czwartego zarzutu skargi w pierwszej instancji;
-
zastrzeżenie orzekania o kosztach postępowania w pierwszej instancji i w postępowaniu odwoławczym dla orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie.

Zarzuty i główne argumenty

Komisja uważa, że wyrok, od którego się odwołano, powinien zostać uchylony na następujących podstawach:

Po pierwsze, Sąd dokonał błędnej wykładni pojęcia "przejścia od byłego nierynkowego systemu gospodarki" z art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 1 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej. Zarzut ten obejmuje pięć części:

-
Część pierwsza: Środki wdrażające pięcioletni plan zostały przejęte z dawnej nierynkowej gospodarki;
-
Część druga: Wspieranie strategicznych sektorów gospodarki ("picking winners") nie stanowi uzasadnionego celu w gospodarce rynkowej;
-
Część trzecia: Subsydia w gospodarce rynkowej nie są udzielane bez względu na cel, lecz są związane z daną inwestycją;
-
Część czwarta: Oceniane środki nie są porównywalne z bezprawną i sprzeczną z rynkiem pomocą państwa, którą możemy zauważyć w Unii;
-
Część piąta: Błędna wykładnia pojęcia "gospodarka nierynkowa".

Po drugie, wyrok obarczony jest wadą w postaci braku uzasadnienia oraz w postaci sprzecznego uzasadnienia.

Po trzecie, Sąd dopuścił się kilku nieprawidłowości proceduralnych:

-
Część pierwsza: Sąd orzekł w kwestii, odnośnie do której nie miał jurysdykcji (ultra vires), naruszył zasadę, iż przedmiot postępowania jest określony żądaniami stron, i naruszył art. 21 statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz art. 44 ust. 1 i art. 48 ust. 2 regulaminu postępowania przed Sądem, w brzmieniu obowiązującym w chwili wniesienia skargi w pierwszej instancji;
-
Część druga: Komisja nie została wysłuchana w kwestii rzekomej porównywalności pomocy państwa, wspomnianej w wyroku i zacytowanej w pkt 66 z ocenianymi środkami;
-
Część trzecia: Sąd nie odpowiedział na argumenty Komisji w przedmiocie definicji "gospodarki nierynkowej".
1 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 343, s. 51).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.