Sprawa C-301/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato (Włochy) w dniu 20 czerwca 2012 r. - Cascina Tre Pini s.s. przeciwko Ministero dell’Ambiente e della Tutela del Territorio e del Mare i in..

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.258.12

Akt nienormatywny
Wersja od: 25 sierpnia 2012 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato (Włochy) w dniu 20 czerwca 2012 r. - Cascina Tre Pini s.s. przeciwko Ministero dell'Ambiente e della Tutela del Territorio e del Mare i in.

(Sprawa C-301/12)

(2012/C 258/19)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 25 sierpnia 2012 r.)

Sąd krajowy

Consiglio di Stato

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Cascina Tre Pini s.s.

Strona pozwana: Ministero dell'Ambiente e della Tutela del Territorio e del Mare i in.

Pytania prejudycjalne

I.
1)
Czy na przeszkodzie dla prawidłowego stosowania art. 9 i 10 dyrektywy 92/43/EWG(1) stoi krajowy przepis (art. 3 ust. 4a decreto del Presidente della Repubblica nr 357 z 1997 r.), który przewiduje, że regionom i autonomicznym prowincjom przysługuje uprawnienie do proponowania z urzędu przeglądów TZW, lecz nie nakłada na nie obowiązku działania w odpowiedzi na uzasadniony wniosek prywatnych właścicieli obszarów znajdujących się na TZW o wykonanie tego uprawnienia przynajmniej w przypadku gdy osoby prywatne podnoszą, iż doszło do degradacji środowiska naturalnego w obszarze?
2)
Czy na przeszkodzie dla prawidłowego stosowania art. 9 i 10 dyrektywy 92/43/EWG stoi krajowy przepis (art. 3 ust. 4a decreto del Presidente della Repubblica nr 357 z 1997 r.), który przewiduje, że regionom i autonomicznym prowincjom przysługuje uprawnienie do proponowania z urzędu przeglądów TZW w następstwie okresowej oceny, lecz nie określa dokładnej częstotliwości dokonywania ocen (na przykład co dwa lub trzy lata) ani nie ustanawia obowiązku powiadamiania o okresowych ocenach wymaganych od regionów i autonomicznych prowincji w drodze powszechnych obwieszczeń w celu umożliwienia zainteresowanym przedstawiania ich uwag i wniosków?
3)
Czy na przeszkodzie dla prawidłowego stosowania art. 9 i 10 dyrektywy 92/43/EWG stoi krajowy przepis (art. 3 ust. 4a decreto del Presidente della Repubblica nr 357 z 1997 r.), który stanowi, że inicjatywa w zakresie przeglądów TZW należy do regionów i autonomicznych prowincji, lecz nie przewiduje, prawa inicjatywy również dla państwa przynajmniej w zastępstwie regionów i autonomicznych prowincji w przypadku ich bezczynności?
4)
Czy na przeszkodzie dla prawidłowego stosowania art. 9 i 10 dyrektywy 92/43/EWG stoi krajowy przepis (art. 3 ust. 4a decreto del Presidente della Repubblica nr 357 z 1997 r.), który przewiduje, że przysługujące regionom i autonomicznym prowincjom uprawnienie do proponowania z urzędu przeglądów TZW ma charakter całkowicie dyskrecjonalny i nieobowiązkowy nawet w wypadku wystąpienia - i formalnego stwierdzenia - zanieczyszczenia i degradacji środowiska naturalnego?
II.
Czy należy rozumieć, że procedura uregulowana w art. 9 dyrektywy 92/43/EWG unormowana przez ustawodawcę krajowego w art. 3 ust. 4a decreto del Presidente della Repubblica nr 357/97 stanowi procedurę, która musi koniecznie zakończyć się wydaniem aktu administracyjnego lub procedurę, której wynik jest jedynie "nieobowiązkowy". Czy przez "procedurę, która musi koniecznie zakończyć się wydaniem aktu administracyjnego" należy rozumieć procedurę, która "gdy zachodzą przesłanki, musi polegać na przekazaniu Komisji Europejskiej propozycji regionu za pośrednictwem Ministro dell'Ambiente e della tutela del territorio" bez potrzeby rozważania czy należy rozumieć ją jako procedurę wszczynaną jedynie z urzędu lub również na wniosek strony?
III.
1)
Czy wspólnotowy porządek prawny, a w szczególności dyrektywa 92/43/EWG stoją na przeszkodzie ustawodawstwu państwa członkowskiego, które wymaga wszczęcia procedury zmiany klasyfikacji, zamiast przyjęcia dalszych środków monitorowania i ochrony, na podstawie zawiadomienia od osoby prywatnej dotyczącego stanu degradacji terenu?
2)
Czy wspólnotowy porządek prawny, a w szczególności dyrektywa 92/43/EWG stoją na przeszkodzie ustawodawstwu państwa członkowskiego, które wymaga wszczęcia procedury zmiany klasyfikacji terenu objętego siecią Natura 2000 w celu ochrony wyłącznie prywatnych interesów natury gospodarczej?
3)
Czy wspólnotowy porządek prawny, a w szczególności dyrektywa 92/43/EWG stoją na przeszkodzie ustawodawstwu państwa członkowskiego, które przewiduje w przypadku uznanych przez Unię Europejską służących ogólnym, społecznym i gospodarczym interesom projektów infrastrukturalnych, które mogą być szkodliwe dla siedlisk przyrodniczych uznanych zgodnie z dyrektywą, wszczęcie procedury zmiany klasyfikacji terenu zamiast zastosowania środków kompensujących w celu zapewnienia ochrony ogólnej spójności sieci Natura 2000?
4)
Czy wspólnotowy porządek prawny, a w szczególności dyrektywa 92/43/EWG stoją na przeszkodzie ustawodawstwu państwa członkowskiego, które w dziedzinie siedlisk przyrodniczych przypisuje znaczenie interesom gospodarczym pojedynczych właścicieli umożliwiając im uzyskanie od sądu krajowego orzeczenia wymagającego ponownego wyznaczenia granic terenu?
5)
Czy wspólnotowy porządek prawny, a w szczególności dyrektywa 92/43/EWG stoją na przeszkodzie ustawodawstwu państwa członkowskiego, które przewiduje zmianę klasyfikacji terenu w wypadku degradacji wywołanej przez człowieka a nie o charakterze naturalnym?
______

(1) Dz.U. L 206 s. 7.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.