Sprawa C-301/11: Komisja Europejska v. Królestwo Niderlandów.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.86.4/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 23 marca 2013 r.

Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 31 stycznia 2013 r. - Komisja Europejska przeciwko Królestwu Niderlandów

(Sprawa C-301/11)(1)

(Przepisy podatkowe - Przeniesienie siedziby dla celów podatkowych - Swoboda przedsiębiorczości - Artykuł 49 TFUE - Opodatkowanie niezrealizowanych zysków - Natychmiastowe opodatkowanie podatkiem wyjściowym)

(2013/C 86/05)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 23 marca 2013 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: R. Lyal oraz W. Roels, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Królestwo Niderlandów (przedstawiciele: C. Wissels, J. Langer oraz M. de Ree, pełnomocnicy)

Interwenienci popierający stronę pozwaną: Republika Federalna Niemiec (przedstawiciele: T. Henze i K. Petersen, pełnomocnicy),

Królestwo Hiszpanii (przedstawiciel: A. Rubio González, pełnomocnik), Republika Portugalska (przedstawiciel: L. Inez Fernandes, pełnomocnik)

Przedmiot

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Wykładnia art. 49 TFUE - Podatek wyjściowy nakładany na przedsiębiorstwa tracące siedzibę dla celów podatkowych w Niderlandach - Opodatkowanie niezrealizowanych zysków przedsiębiorstwa w przypadku zmiany siedziby przedsiębiorstwa, przeniesienia stałego oddziału lub przeniesienia aktywów do innego państwa członkowskiego

Sentencja

1)
Poprzez przyjęcie i utrzymanie w mocy przepisów krajowych przewidujących opodatkowanie niezrealizowanych zysków w przypadku przeniesienia przedsiębiorstwa lub w przypadku przeniesienia statutowej lub rzeczywistej siedziby spółki do innego państwa członkowskiego Królestwo Niderlandów uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 49 TFUE.
2)
Królestwo Niderlandów zostaje obciążone kosztami postępowania.
3)
Republika Federalna Niemiec, Królestwo Hiszpanii i Republika Portugalska pokrywają własne koszty.
______

(1) Dz.U. C 252 z 27.8.2011.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.